Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Siz ey sözüm ona, büyük ülkeler,

Sömürerek büyük olmadınız mı?

Yoksul, garip insanların yurduna,

Zalimlerin donattığı sofraya,
Oturun, beslenin hanımlar beyler.
Arkanıza verilen yastıklara,
Rahatça yaslanın hanımlar beyler.
*
Yazı, film, demeç zalimleri övün,

Sevgi, nefret, her duyguyu,
Sömüren var, kullanan var.
Cesaret, telaş, korkuyu,
Sömüren var, kullanan var.
*
Erkekliği, kadınlığı,

Bugün,
Tebdil-i kıyafet,
Şiirler şehrine girdim.

Gördüm ki zenginleri ve yoksulları,
Bilgeleri ve cahilleri,

Rüzgâr hep arkanızdan esmez.
Ne yönden eser bilemezsiniz.

Bir gün,
Çıkıp gitmeniz gerektiğinde,
Kolay karar veremezsiniz.

Her sabah,
Aklımdan geçen kervanlarla uyanırım.
Farklı zamanların
Ve farklı yerlerin kervanlarıyla.

Bir vahada,

Anneyi babayı koyduk toprağa,
Sıra bize geldi Sadi Efendi.
Biz de dönüyoruz sarı yaprağa,
İş rüzgara kaldı Sadi Efendi.
*

Eskiden X ülkesinde,
Tapucular ve gümrükçüler vardı,
Sıradan insanların sinir uçlarını yoklarlardı.
Ne şakacı insanlardı.

Yurttaşları

Bakkallar marketlere,
Marketler süpermarketlere,
Paralar
Ensesi kalın amcaların oturduğu şirketlere.
Bombalar
Ve türlü köleleştiren icatlar

Arsaları mülkleri, boğup götürenler var,
Koyun ve inekleri, sağıp götürenler var.
Okumuşu, hancısı; okunmuşun bacısı
Taşeronu, yağcısı yığıp götürenler var.
*
Helallik istemeden, doğru yanlış demeden,