Her yanım bahardı
Rengarenk çiçekler vardı
Ansızın bir anda
Kaldım kışın ortasında
Yapayalnız kimsesiz
Buz kesti bedenim
K ainatın kutsal Annelik mertebesi
E vrensel mutluluktur onun rütbesi
V arsayılmaz verdiği hizmet derecesi
S efaletten doğan, dolmaz bir türlü çilesi
E lleriyle beslerdi aç yatardı kendisi
R ahat yüzü göstermedi ona hiç kimsesi
Ey İstanbul
Yaktın yüreğimi
Beyoğlu yangınlarında
Yıktın umutlarımı
Yedikule surlarında
Ne vardı ayrılacak
Ey güzelliği kadar
Acıların şehri İstanbul
Bir zincirin ucunda
Esareti kucaklayan İstanbul
Bir budaklı asanın
Göze yakın gönüle ırak
Acıtan mesafeler
Kapatmaya çalıştıkça
Açılan hançer-i mesafeler
İçimdeki sızı ve gözyaşlarım
Yoruldum artık
Anlaşılamayışımın
Bu yüzdende sevilemeyişimin
Bütün yükü omuzlarımda
Kabzımal hamalına döndüm
Bana bak bana
Bana iyi bak
Geçen her saniyenin
Ömründen bir kayıp olduğunu gör
Beni durdurmaya çalışma
Benim senin için attığım
Ey İstanbul
Yaktın yüreğimi
Beyoğlu yangınlarında
Yıktın umutlarımı
Yedikule surlarında
Ne vardı ayrılacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!