Kanından kan verdin,var ettin beni
Aldın kollarına kucağına,sarıldın baba
Rızık temin ettin zorlukla yıllarca bana
Alın teri döktün gurbetlerde yoruldun baba
Ninniler söylerdi annem,gözün önünde
Bizden önce yaşandı bitti
Tüm aşklar tüm sevgiler
Elimizde eridi gitti
Şiirler ve çiçekler
Abilerimiz anlatırdı
Aşk dedik sevda dedik
Dedikçe kalbimize
Atıldı bir gedik
Atıldıkça kalbimize her gedik
Açıldı koskocaman bir delik
Anlaşılmıyorum
Anlaşılamıyorum
Ama neden
Onuda bilmiyorum
Çünkü diyorumki
Aşkın sevginin yolu
Bir 23 Nisan arifesi
Mısır çarşısında
Elele gözgöze yürüyoruz babamla
Bir kalabalığa doğru
Biraz şaşkınım
Babamda bir heyecan
Bırakma beni
Bu şehrin tozlu sokaklarında
Gözleri yaşlı bir çocuk gibi
Ağlatma beni sızlatma
Ayırma ellerimden ellerini
Koparma körpe umutlarımı
Bir ana ağlıyor kendi kendine
Oğlu silah tutmuş kalem yerine
Yarası kor olmuş işlemiş taa derine
Mahkum olmuş bahçe kapısının eşiğine
Duymuşki dağlarda, umutsuz ve çaresiz
DÜŞÜNSENE BİR AN
Uzun zamandır bacası tütmeyen
Bir evin derme çatma çatısına
Beyaz kar kütlesinin
Acımasızca çöreklendiğini
Düşünsene bir an
Baba evinin zulmünden
Üvey annenin hışmından
İki küçüğün dırdırından
Kaçmak için evlenen
Yirmi yaşın baharında
Bir cahil taşra kızı
Bir kez daha doğdun bize
Yılları getirdin dize
Daha nice yılları
Seninle yaşat bize
Sensiz anlamsız hayat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!