Kadınlara şiddeti lütfen durdurun
Kadına el kaldıran sesi susturun
Kadın nadide çiçek, çiçektir kadın
Çiçeği zedeleyen eli kurutun.
Kadın bizi doğuran, bizim canımız
Kalbimde aşkınla yanan ateşsin
Gönlüme gönlünden müjdeler gelsin
Yaşanan bu hayat, bu güzel günler
Seninle başladı, seninle bitsin...
İnadınız uğruna İstanbul'u mahvetmek
Şanlı tarihimizi, mâzimizi yok etmek...
Boğaz varken bu kanal lüzumsuz bir hevestir
Bu heves bizler için inanılmaz abestir.
İstanbul'un bağrını kanal ile yarmayın
İstanbul'u görmek, sevmek
seni yaşamak, sevmektir.
Bu şehir
bir başka şehir
Boğaz
aşk ile içimden geçen nehir.
Hayat tez tükeniyor
Yaşanan günler kâr
Gönlümde sevdiğim yâr
Evimde bahtiyâr
Şükür olduk ihtiyâr
Ben her akşam bu balkonda
Sonbahar...
Ağaçlarda yaprak dökümü,
Bazı dallarda çürümüşlük...
Göz göre göre
Yaşamda tükenmişlik.
Sararmış yapraklarda
Kaç günüm kaldı yaşanacak?
Bilemem...
Bir el istiyorum, elimden tutacak
Ve bir göz, bana aşkla bakacak.
Bir can istiyorum
Rûhen derinleş
yüreğini dinle
yeşeren ağaç dalında
beni gör;
açan çiçekte beni kokla.
Her doğan günüm
güneşi solgun.
Ömrümün dertli yolu
kısaldıkça kısaldı.
Ne yâr var, ne yâran
Ben dostta yürek isterim, yürek!
Avuç içi kadar değil,
Değirmen taşı kadar...
Kalbindekini mertçe söyleyerek,
Her engele karşı direnecek yürek!




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!