Hiç anlayamadık
nasıl eksilmiş
bunca yıl
ömrümüzden...
Hiç yakalayamadık günleri
Çektiğin çilenin emsâli görülmedi
Senin gibi tehammül timsâli görülmedi
Ömrün güzel günlere visâli görünmedi
Senin gibi tehammül timsali görülmedi.
İstanbul, 18 Haziran 1998
İmkânsızlığın kuytularında
Uzak iklimlerde umut...
Gözlerimde hasretin buğusu
Karanlıkları yardı çığlığım
Bir unutulmuş diyarda
Bir düş mü?
Bir aldanış mı,
Yalana teslim bir hayat,
Yoksa tene kanış mı?
Bak ne diyor şair.
"Sevenler ağlardı sahillerinde
Yaş seksen yedi oldu
Ömrümde hâlâ bahar
Kalbim seninle doldu
Ömrüm sonuna kadar.
İstanbul, 19 Mart 2019
Çektiğin çilenin emsali görülmedi
Senin gibi tahammül timsali görülmedi
Ömrün güzel günlere visâli görülmedi
Senin gibi tahammül timsali görülmedi.
18 Haziran 1998
Her seherde
Bir ecel sisi var...
Bilinmez, yüceden
Ne zaman gelir karar?
Yanar gözlerimde
Yıllarca sevgilimdi çeken o'ydu nazımı
Öldüğüm gün benimle gömün kabre sazımı
Başka ellerde kalıp arkamdan ağlamasın
Görmesin artık benim Tanbûr'suz enkazımı.
Kucağımda yatırdım, ellerimde inlettim
Bin zevk bir cevr ile tükendik ömrümüzde
Ne bir ışık, ne bir ses kaldı günümüzde
Siyahlara büründü bütün hayâllerimiz
Hiç bir ümit neş' esi yeşermez gönlümüzde.
Göktürk, 11 Eylül 2020
Sokaklar, sokaklar...
Geçmişin anılarını saklar
hasretin izlerini taşır
yollara döşeli taşlar.
Ben o sokakları iyi bilirim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!