İçimde dinmeyen
hasret yağmurları...
Buz mavisi gökte güneş
kar yığını gibi bulutlar arasından
gülümsemeye çalışıyor bana.
Yıllarca aşkla vurgun
Yıllarca sana tutkun
Yıllarca hep coşkun
Yaşadım seninle
Yaz da sendin, kış da sendin
Toprak da sen, deniz de sendin
Bir gençlik şarkısıydı
Yaşadığımız hayat
Geceler ışıl-ışıldı
Günler yüzümüze gülerdi.
Gönlümüzde bülbüller çilerdi
Bu ne ızdırap
Her doğan günle başlıyor
çilesi bu hayatın.
Sözüm ona yaşıyoruz
Işıksız, aşksız.
Maziyi anarken
Yılların unutturduğunu
Bana sen hatırlat
Gezinirken gözlerim gözlerinde
Maziden bir anı anlat.
Bütün düşüncelerim
Her his, her arzu, her düşünce
Bana oldu işkence.
Birden uyandım uykudan
Çıktım düştüğüm kuyudan
Tükettim emellerimi.
Uzaklaş düşüncelerden
Geç maddî endişelerden
Olacağına varır
Olacak olan her şey
Kaybetme kendini sen
Ödün verme ne rûhundan
Fırtınalarla geçti ömrümün her mevsimi
Bu da bana hayatın ibret dersi mi?
Her derde, her cefâya katlandım da sabırla
Şimdi yaşanan günler tanrı hediyesi mi?
İstanbul, 23 Mayıs 2020
Kalbinde benden eser bir his kalmışsa eğer
Şarkımı, şiirimi okuyup da beni an
Senin aşkınla ölmek bir şey değilmiş meğer
Yaşarken sensiz kalmak gönlümde büyük hicran.
İstanbul, 12 Aralık 2014
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!