Cemre gibi düşeceksin toprağa
Gülsüz diken gibi yaşamak niye?
Boyca erişemezsin mor dağlara
Böbürlenerek yürümek te niye?
Beden mülkünü sorumsuz kullandın
Şu karlı dağlarda nice yollar var
Çiğdem dokusunda hasretler yanar
Kainat her daim Allahı anar
Gönül gözün ile bakış ne zaman.
Sabırla yürür kurtuluş erleri
Hayallerin en nadide yerinde
Gönüller bağlanır, sular durulur
Gözler buğulanır neşe renginde
Kalpten kalbe hoş köprüler kurulur.
Dağların kuzeye bakan yönünde
Paylaşmayı seven
Bir milletiz!
Ne güzeldir paylaşmak
Aynı paydada
Dertlerimizi aşmak
Paylaşmayana şaşmak
Her içten konuşanı doğru sanma
Avcı olmak; iyi atmaya bakar
Her gördüğüne gönlünü bağlama
İçi bileni, dışı seni yakar.
Kimsenin hatasını yüze vurma
Canın kızmış yine, bana derinden
Resmimi de yırtmışsın sinirinden
Yaşlar boşanmış kara gözlerinden
Üzülme! Kopsun iceldiği yerden.
Bilirim dönüşü yok bu seferin
Nehirler kadar çağlasın yüreğin
Kederden uzak, dualı ellerin
Gözlerinde sevdalı her beldenin
Güzelliğiyle yaşar, dönersin bir gün.
Bolu dağı kadar serin gönlünde
Has sevgiler ekerdik tarlamıza
İmece can verirdi paramıza
Mal kavgası girince aramıza
Akraba idik akrep olduk şimdi.
Büyük ümit taşırdı karlı dağlar
Diğergamlığı yitirdiğim an
Gurbet yüreğimi sızlattığı zaman
Geç de olsa anladım
Bu ecnebi memlekete alıştığımı.
Başkaları günah işliyor diye
Kendisi de asla günah işlemez
Ağaç dibine düşen her meyveye
Sahipsiz diyerek, hemen dişlemez.
Önce kendisi yapar, sonra söyler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!