Ağacım
Dinlersen bir sessizce
Dere kendi şarkısını
Benim derdime eklese
Sen ve gölgen
Örtse bu ateşi
Bereketi bekler zillet
Yağmur, susuza emanet
Kokuşmuş mahzenlerde niyet
Koynumuzda açtı felaket
Hala gözümde durur
Çocukluğumun mermer dağları
Duru, parlak, masmavi
Ve maviye boyadığı pınarları
Okulun penceresindedir bu ihtişam
Kin ile mayelenmiş aşkım eşbahına
Kırsa bed, değil ziyan, aslı durur sensin
O dem kin de ölmez, hayat veren de sensin
Ne hal; maksudun sensin, suikastim sensin
12-12-2002
Yağmur açığa vurdu
Yüzüm kire doymuştu
Ve bir maskeydi
Her zaman sığınağım
Kimliğim mi oydu
Yoksa o mu bendim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!