Cyrano ölünce
Aşığa kim sufle verecek
Serenat beyaz yalandı
Evliliği kim sürdürecek
Başucumda kemikleşmiş hayaller
Boş teneke kutu
Durdurdu belirsiz yürüyüşümü
Bir tekmemle seslendi etrafa
Boş boş yuvarlandı
Ben seyrederken.
Penceremin eriyen buğusuna
İsmini titreyen ellerim yazdı
Dışardaki fırtına ve yağmuru
İçimdeki hasret ateşi sardı
8-12-2002
Dalma karabatak
Ta! Elim bekler insafsızca
Ya da petrole bulan, simsiyah
Yanımda dolaşma ama
Saçılacak şarapnel halinde kinim
Çok kaçırdım yüreğimi
Sana söylenmiş sevda sözlerinden
Yalancı bir sabırla eridim
Gözlerime baksan gizleyemezdim
Narın pervanelerin katlinde
Bu infaz aslında nuruna ilanı aşk
Senin elinde, senin elinde
Sahifeler ismine aşina
Tutmaya gerek yok kalemi
Basamaklarda gölgen kırılır
Elini uzatan alt kata inanmaz
Balkondan sarkmakla kalırsın
Gökyüzü halini hiç sormasa da
Bulutlara canını atarsın
Daldan nakışlı mendil sarkıyor
Bahardan uzaklaşacak artık bu ömür
Ne zaman kandilde yağı arayacaksak
Bir keskinlik günlerimizi bölecek
Beyaz geceler sayıklıyor
Ben neyim ben?
Seyir halinde bir hiç mi?
Aklım kaldı birkaç kelimede
Zaman sürdü gitti mekanı
Beyin katlandı kendi üzerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!