Yalanı bilmez miyim
Sığınakla aldattım kendimi
Yalanı bilmez miyim
Bataklıkta buldum kendimi
Bir telaşın şehri,
Ufalanan adımlara karışır gider
Gergin bir akşamın ruhu gibi
Bir nem bulutu, şehrin ev yolcularına
Kaç zamandır sayıklıyorum
Uykularımı ismin bölüyor
Yüzünü neden hatırlayamıyorum
İçimde değişen birşeyler var
Davranırsan zevaline iradenle
Ya şimşek ürkütecektir ya da tel'in
Ama en vehimli halinle sen
Kalmalısın sessizliğin elinde
Muhtaciyetin direnir ademiyete
Gece siyahı perçem
Yüzün iki parça gün
An olur perçem peçe gibi
An olur perçem pençe gibi
Örterken aydınlığını peçe
Parçalar pençe yüreğimi
Çökmüşüm seneler sırtımda yük
Yalvaran sesime şaşarım şimdi
Artık aynaların yemini büyük
Diz kırdım karşında son kez şimdi
Bilki ümitle beslenir tehir
Ağaran güne,
Uyuyan çocuğa
Yanıbaşında kahramanıyla
Ve ilk cıvıltı kuşlarına
Bu sessizlik nedir?
Hatıramda yaşayan
Eli kolu bağlı duygular var
Hatıramda yaşayan
Elimi kolumu bağlayan biri var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!