Uzaklar kalemsiz, çocuk
Uzaklarda çocuklar kalemsiz
Güneş ısıtmıyor oraları
Yıldızları parıltısız duruyorlar
Türkü hüznü dolar sineye
Ömrü sürükleyen bir cezbe
Hasır izi hep yüzümüzde
Kim sahiplenir bizi böyle?
Rüzgar serpiyor nasibi
Her nefes sahibini buluyor
Onlar
Nefes aldık diyor
Rüzgar serpiyor sahibi
Bir gece
Işığı hatırlarken
Bir kanat savurdu tozları
Ve sayfalar karıştı
Uçuştu uykusuzlar
Sonuç bekliyorum
Hiç bir şey durmamışken
Nesiller geliyor ve itikliyor
Günler bir sarmal gibi dolanıyor
Başım beşikten yeni kalkmıştı
Yamalarla
Şenliğe çıkan kız
Gözlerine büyülendim
Ayağın eğlenmez
Dolunayın hilal sevdası
Gözlerinin karasını diler
Güneş bir başka talibin
Geceyi gözlerinden bekler
13-12-2002
Savunmasızım
Savunmasızım
Derimden sızan bir şey var
Ve kalbimi titretiyor
Bende bir parça
Bende bir üflenen var
Bir yalıçapkını süzülür
Hiçde havamda değilim
Çalılar bacağıma sürünür
Bir keçiyolunun izindeyim
Mevsimi yere düşürmüşüm
Belki çile kırbacı
Öfkemin şaklayan sesi
Öyle keskinki taşlar
Suyu sekerek geçme emi
Sakin bombaya kanma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!