Sevgili;
Hayat tüm acı yönleriyle
Aslında çok tatlıdır
Yani bağrında biriktirdiklerin
Yeşerdiğinde kanatıyorsa derinini
Bu hayatta alabileceğin en güzel lezzettir
Eğer ki aşkımızı manidir kılıyorsan
Ve beni meçhul ediyorsan
İşte o zaman döküm söküm olur dünya
Aşkımız için inler dağlar taşlar
Soluverir güller fidanlar
Kesiliverir yağmurlar karlar
Bir arşivlerin kaldı geri de
Aralayınca da bir şeyleri
Resimlerini bulduk hep
Islak yorgundur gözler
Şahittir yıldızlar, sema şahittir
Aradık seni ki, senli günleri
Uykusuz gecelerin yağmurlu saatlerinde
Bir çaresizliğimi düşünüyorum
Birde seni…
Ve ilk defa sensizlikten korkuyorum
Kaç defa anlatmak istedim sana
Seni sevdiğimi seni istediğimi
...Nahide Cindioğluna...
*
Sen vardın değer verdiğim, şimdi ise kaybettiğim.
Aklımın bir kenarında özledim dediğim.
Artık bana ait değilsin leylim
Ama son kez bile olsa yanıma gel
Al benden kefenini
Sarmasın bedenimi
Tutmasın ellerin ellerimi
Teninin kokusu girmesin içime
Bırakıp gitmek ne diye
Geçmişe ait mazisiz anılarımız vardı oysa
Gözlerimizi hep yumduğumuzda sevgi vardı
Geçmişe ait her şeyi bırakıp unutma tebessümündesin şimdi
Yanlış yapıyorsun meleğim
Bırakıp gitmekle çözüm mü arıyorsun buna
Şimşekler çaktıkça
Yıldızlar kaydıkça
Umutlar hatırlandıkça
Yağmurlar yağdıkça
Ben seni nasıl unuturum.
Dudakların ölüm kokuyor şimdi
Bedenin ölüm kokuyor
Ellerin yavaş yavaş soğuyor avuçlarımda
Saçların savruluyor yeryüzüne
Yüzündeki çizgiler, git gide sararıyor
Ben belalıyım
Ölümüne sevdalıyım
Bunun başka bir yolu yok
Bunu böyle bilsin dünya alem
Ben belalıyım
Ölümüne sevdalıyım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!