Sabır Çelik Şiirleri - Şair Sabır Çelik

Bu gece son kes kal…

Neden bu kadar düşüncelisin
Neden bu kadar sessizsin
Neden eskisi gibi değilsin
Yoksa her şey bu gecede mi saklı?

Sen beni ne sanıyorsun
Her dediğime darılıyorsun
Bence sen çok yanılıyorsun
Hep kendini kandırıyorsun
Kendini aldatıyorsun
Neden böyle yapıyorsun

Ben yalnızlığı Ahmet Selçuk İlkan’dan
Gurbeti Süleyman Herki’den
Ayrılığı Abdulqahır Zaxovi’den
Cesareti Yılmaz Güney’den
Öğrendim.

Ne olduğunu bilmeden anlamadan
Çekip gittin ayrıldın benden
Seninle ne adam gibi vedalaşabildik
Nede duyasıya sarılabildik birbirimize
Olmadı böyle canım. Olmadı böyle.

Dünyaya yeni gelen bebeğe
Ufukta yeni doğan aftaba
Nur yüzlü Peygamberimizin avuçlarından
Yüzünde açan o kokulu kırmızı güllere
Her sabah ezan sesiyle yeni bir güne koşan
Güzel Şemdinli’m.

Benim derdim bana yeter
Birde senin derdini çekemem ben
Seviyorsan ne olur söyle
Sevmiyorsan sevmiyorum de
Biliyorum sende seviyorsun beni
Ama duygularını itiraf edemiyorsun

Onca çileden sonra
Beni senden bir başkası seviyor.
Onca kahırdan sonra
Bana senden bir başkası hak veriyor.
Çünkü beni hep senden bir başkası anlıyor
Dediklerime kulak veriyor, senden bir başkası;

…hakkını ne yapsam ödeyemeyeceğim
Sadece öğretmenim değil, bir abiden
Bir arkadaştan bile, bana daha yakın duran
Öğretmenim Şehmuz Engin’e
Benim için yaptığı maddi ve manevi her şey için
Milyon kere şükranlarımı sunuyorum…

Belki bu son sözlerim sana
Oku ne olur biraz anla.
İlla sev tap demiyorum sevgilim
Bu raz’a baha her şey.
Sanma yaşadıklarımız mazi
Aşkımız ne son bir elem.

Pişmanım seni sevdiğime sana kandığıma
Seninle olduğuma seninle yaşadığıma
Pişmanım.
Geçmek bilmiyor zaman
Geceler ağır bir mapus misali
Karanlığında boğuluyorum yavaş yavaş