Böylemi olacaktı hayatta yaşantımız
Böylemi bırakıp gitmek vardı kaderimizde
Mutluluğumuz bu kadar mı sürecekti
Bu kadar mı? Söyle bu kadar mı?
Sen gittin her şeyinle
Bir hoşça kal bile demeden
Gündüzleri sokaklara çıkmazdım
Heves almazdım bu vakitlerden
Korkardım sabahları hayatın çirkinliklerinden
Kötü bir haber almaktan korkardım
Sensizlikten korkardım
Yarının kirliliğinden korkardım
Hani olur ya sensiz bir ölümden sonra
Feci bir ayrılık kopuşu alırken beni
Hiç korkmadım ölümden
Bir sensizlikten korktum
Bir daha görmeyeceğim diye seni
Saçının bir tek teninden kopuşum ölüm diye
Türkülere gömüldüm
Şiirlere kapandım
Gözlerine daldım
Hasretine yandım
Sensizliğe gömüldüm.
Korkuyorum sensizlikten
Sensizlikten çok korkuyorum
Gel bir teselli ver bana
Yetiş bu imdadıma
Ellerimden tut hisset beni
Allah aşkına…
Kırıldı dallarım
Kırıldı umutlarım
Bir an aklıma geldi
Beni sensiz bıraktın
Ela gözlüm tarifsiz kaderdeyim
Gel al beni bu kabuslu yerden
Hiç engel tanımıyor benim gençliğim
Bu hayat ne kadar yaksa da yüreğimi
Hiç kimseye yenilmeyeceğim.
Azrail’in pençesine bile düşsem
Ruhumu bu gün teslim etmeyeceğim
Hayatı bana zindan edenlerden
İnanmamıştım hiçbir zaman beni terk edip gideceğine
İnanmamıştım sevgilim kendini bana düşman edeceğine
Yüreğimi hiç beklemediğim bir anda yerinden söküp gideceğine
Ben hariç herkes biliyordu aslında beni terk edip gideceğine
Oysa seni ne kadar çok sevmiştim nasıl bağlanmıştım bir bilsen
Ama sen beni yarı yolda bırakıp ulaşılması imkansız uçurumlara
Gerçekten gitmek istiyorsan
Zorla tutamam seni sevgili
Ben alışırım sensizliğe, bu acılara alışırım
Ben ne acılar çekmiş biriyim.
Korkma sende vur beni
Ben ne sırtımdan vurmuşlar görmüş biriyim.
Düşündüm de:
Kuşkusuz sen yürekte
Bir deli fırtına
Büyük bir sevgiyle
Coşkulu bir kalple
Hücrelerime işleyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!