Rüzgar Güven Şiirleri - Şair Rüzgar Güven

Rüzgar Güven

yağmur damlaları gibi,beynimde geçen her düşüncenin üzerine yağmışlığını...ve ordan da,başını taştan taşa vurarak akan bir su gibi nehirlenip yüreğime akışını seviyorum sevgili..//

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Sayısız dedikodusu çıkmış bu siktiri çekilesi dünyasında..; Körler için, karanlıkları kapı dışarı eden şafak ışıklarının.. sağırlar için,sayısız ızdırap ve cefayla acılanmış bir çığlığın.. Peşinde koşmadan,önüne gelen bütün özgürlükleri kuzu eti gibi çiğneyip hastalıklı kursaklarına indiren pinekleyiciler için,insanlığın ortak mutluluğu uğruna çetin badirelerde geçmenin.. Yaladıkları etekleri kimlik edinen korkaklar için,emekle kendini oluşturarak var etmenin.. çevresine in aşağı komutu vermeyi düstur edinmiş bir alçalmış için,tırmanarak yücelmenin.. Ağzı salyalı uçkurcular için,aşkın ve sevdanın.. Ulaşılır yalanları yeğ tutan için,inançla ve çabayla gerçeğin peşinde koşmanın.. Sadece midesi boyunda kalıp sırtı pek için,bir beyin ve bir yürek kadar uzanıp,düşünmenin ve acı çekmenin.. Bir kurbağa gibi suyu çamurlayıp iz kaybettiren için,açık sularda,onurlu ve cesurca kulaç atmanın.. herşeyi raslantısal bir aradanlıkta düşünen için,herşeyi moleküller bir birliktelikle ve karşılıklı etkileşimle düşünmenin.. Kısacası,bütün insani organlarını alaşağı edip,tek organa dönüşen için,bütüncül bir insani duyarlılık içinde yaşamanın HIÇ BIR ANLAMI YOKTUR.. Onlar için,şu namuslu ayaklarına yatan fahişe dünya,yörüngesinde dönüyor ya,gerisi fasa fiso dur.. //

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Sen,konuşan ve anlatan tarafımda kalarak, gün ışığı giyen karanlığım oluyordun.. ben'se,bir tek sözcüğün bile ayak basmadığı en susan tarafımda,içinde daha çok olduğun,karanlıklar giyinen ışığımda kalırdım..ne olup bittiğine dair en ufak fikrin olmadığı bu tarafımda, belirsizlik taşıyan bir armağan gibiydin.. Bu tarafımda; Içinde sen olmayan ağzı laf yapan günlerin eli boş gelişi öfkelenirdi, unutkanlık vaat eden bütün kuzguni karanlıklı gecelerde..Değindiğin mekanlarda,ekinlerin ansızın büyüyeceğine ve dokunduğun hastaların buyurgan bir hareketinle iyileşeceğine şüphe götürmez bir kutsanmışlıktın.. Çocukluktan ödünç alınmış bir gülümsemenin kefareti ödeniyordu,bir deri bir kemik kalmış düşüncelerle..,Susan(mış) tarafıma ulaşmadan buharlaşan,bir yalın ayak düşüncelerin akarında kalacağını bilemedim..//

Devamını Oku
Rüzgar Güven

zamanın ve senin,senin ve bütün herşeyin,bir iç içe geçmişliginde; kendimden seni,senden kendimi ayırt edemiyorum..

Devamını Oku
Rüzgar Güven

AŞK,insani ölçülerden uzak,tanrısal bir mertebedir,kuşkusuz..Biraz da,tasaruf edilmiş duygu ve dile getirmemişliklerden bir srat köprüsü inşa etmektir..Asıl nihai olan; bir yarım bırakılmışlık yolculuğunun sonsuz yassını tutmaya başlamış olmaktır, AŞK..//

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Hayata azıcık değmek istendiği zaman olur daha çok.. yada bir sınama isteyişliğin,'her şey ne kadar da güzel gidiyor dediğimiz' yerinde..bir acabalı barikatı aşılıp bir başkasının başladığı yerinde..çılgınca bir duygusallığın kalıcı sonuçları karşısında; bir daha asla diyerekten kendi kıyımıza çekilmeye zorlandığımız olur.. Bu durumun çözümü olaraktan da,bu dünyaya ait olmayan bir dil geliştirmek olmalı,insanın.. Anlayana,az konuşup çok anlata bilmek için; bileyerek, geliştirerek ve damıtarak kendimize aitleştirdiğimiz bir dil..//

Devamını Oku
Rüzgar Güven

seni,senin yanında özleyerek yürüyordum, az sonra sensizliğin kederine bürünecek gecede.. Kelimesi edilmemiş bir uğuldayan trajediyle eşlik ederdim,kararlı görünen bir kararsızlıkla..
ağzında çıkan her sözcük geleceğime kadar uzanarak, günün bende kalan en önemli hadisesi oluyorken.. sen arabaya biner giderdin, suskunluğun sırdaşı geceyle bırakaraktan beni..
Sensizliğin yerine koyabilecekten yoksun, ne yana gitsem,hep aynı hüznün kara sularına düşerdim.. ismin yerine geçen birer zamir silueti oluyordu, ardın sıra kalan herbir şey..
Dört bir yanımda sağnak şeklinde yağan sen'le birlikte, sol yanım yarayla kan içinde kalırken her seferinde.. sen ansızın çıkar giderdin, omuzlarıma gittiğin yol uzunluğunda bir sefalet yükleyerekten..
Kutup buzlarıma düşen isyan ateşi sonrasında,kırbaçlı bir anarşiyle yıkılır olurdu bütün eskil boyunduruklarım..güneşin son kez batıp,bir daha doğmamasına eşit bir umutsuzluk düşerdi,bütün en baharlı taraflarıma..
sarmaş dolaş olduğum bütün aitliklerimle birlikte,bütün bir BEN'i sen eyleyerek kalırken ardın sıra,gecede.. sen bir nehir misali,ismini kaybedeceğin yere doğru akar giderdin,ayın ağlamaklı yüzü altında; hüznü en üst makam(ım) a kadar taşıyaraktan..

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Karşılıksız,koşulsuz herşeyi veren,bir üçüncü annemiz gibi; toprakcasına ve özgürcesine,sevmeli insan..ve o yürek dolgunluğunu, hiçbir kalemin akıl edemediği bir yazılmamışlıkla anlata bilmeli ancak..//

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Bugün günlerden dün ve yarındı..bugün; dün'ün özlemi ve yarının bekleyişiydi..bugün, yaşanmamış,kabul edilen gündü..Her günüm,sen tadında yaşanıyorsa; sen pekâlâ bir dünyasın..

Devamını Oku
Rüzgar Güven

Içimde gerçekleşen esrarlı ölümden sonra,içimde büyüttüklerimi kurtarma telaşı sardı..soygun ve talan yerinde kayıp çok..her zamanki gibi,ÇOK olan azaldı..kaybedilenin zerresini hak etmemiş olan AZ çoğaldı..//

Devamını Oku