Ister evimde,karanlığımı ışıklayan aydınlığım ol; ister yastığımda,beynimin içindeki mağarada kendini izleyen şımarık çocuğum ol..; ister yüreğimde,denizlerin nehirleri beklediği gibi bekleyişim ol..; ister aldığım her nefeste,zamanın ötesinde dün'üm,bugün'üm ve yarın'ım ol.. ister yollar'la eşit bir uzaklıkta,kovaladıkca kaçırdığım ve kaçırdıkça da beni de beraberinde götüren'im ol.. istersen hayatımda gördüğüm,duyduğum,dokunduğum herşeyden biraz olan ateşimden,suyumdan,havamdan ve toprağımdan ol..OL'lardan ol seç sevgili..yeter ki,benim de bi şekilde değdiğim bir olmuşluk olsun..//
En tasasız zamanlarda; ansızın,hayatımıza soluk gibi bir değmışlik olur..Bu,çoğu zaman birlikte geçmişimizi de yitirdiğimiz bir değmışlik olur..zamanın kendi içindeki bütün barikatları; dün,bugün ve yarın'ın bir aradanlığına boyun eğer..daha önceden hissedilenle kesinlikle aynı olmayan,kabına sığmaz bir coşkuyla nehirlenir içerimiz.. çok dilden konuşan bir duygular curcunası,ruhumuzun en ücra köşesine kadar bir tohum gibi ekilir..yüreğimize takmış olduğumuz bütün kilitler,kendisini durdurmaya çalışan her çabayı yerle bir eden bir yangınla paramparça olur..ve erimiş demirin toprak kalıba ulaşması söz konusudur..En tasalı zamanlarda,yüreğimizde ansızın bir çakıl taşı harekete geçer..ve o çakıl taşı,bir diğerini harekete geçirir..taki tek denge unsurumuz ve var oluş nedenimiz olarak tutunduğumuz en büyük kaya harekete geçip gider..Bu,birlikte geleceğimizi de yitirdiğimiz bir gitmişlik olur..//
Kelimelerini rüzgara hırsızlatmış bir mezar sessizliğiyim..bir ecel mustaripliği,bir ölüm kadar hüzünlü ve ölü kadar kayıtsız..eşitsizlik ve zulmün çözümsüzlüğüdür bakışlarım..bütün sırra kadem basmışlıkların karşısında bir çığlıktır gözlerim..yer yüzü,bir ağlama vadisidir,gör beni demektir biraz da..! //
Bir cümle olsaydı, içimi koyup yollaya bileceğim.. tarifsizliğini uzatmadan, eksiksiz anlatabileceğim..meramı'mı avuçlayıp derinlerde, eksiksiz çıkarabileceğim.. anlatmalı tane tane,içimdeki bütün o yer yerinde oynatmışlığı, kıyameti.. çıkarmalı hudutsuzluğuna erişerekten, eriştiği yerinden, denizden bir damla su gibi kalmayaraktan.. uçsuz bucaksız bir dağı sürüklemek isteyen bir karınca gibi kalmamalı,seni anlatmak için,içime dalıverecek her cümle..ve içerdiği anlam, karıncanın dağdan kopardığı kadar olmamalı,seni anlatırken.. //
Sahile vurulmuş bir yürüyen mezarlar enkazında,az kalsın unutulacak bir rüyayı anımsar gibi değil.. Ezelden beri esen bir rüzgar sesinden,dul kalmış bir eski zaman hüzünlüğüyle ayıklıyorum dostluğunu.. bazen, kırk yılın elli liralığı etmez olmuşlukların gölgesinde, başka türlü olabilcekleri bağıran dindirilmez bir akhileus öfkesi oluyorsun yokluğunla yağmurlanan gözlerimde.. Bazen,en elle tutulur sessizliklerin en kulakları sağır eden çığlığı oluyorsun,bütün herşeyin ırzına geçmiş vefasız zamanlara inat.. bazen çok olandan tek olanı yaratamamış olan yeteneksizliğim,bazen tek(sen) olandan çok olanı yaratabilme mutluluğum..bazen de,en cellatımsı bir fay hattında, uğuruna ölümlere gitmek isteyişim oluyorsun.. Bazen bu,bazen şu şekilde herşeyin üzerinde ve herşeyden başka oluyorsun.. Ama her zaman; geleceğe, en canlı ve en net bakışımın ta kendisi,biricik dostum ve can yoldaşım oluyorsun..//
Ayakların sürüklerken seni, bir yerden bir yerlere..beni göreceksin, ıskaladığın o son adım öncesi adımlarda..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!