Rukiye Koç Şiirleri - Şair Rukiye Koç

0

TAKİPÇİ

Rukiye Koç

ebedi saadetin dalları mı kırılmış?
hadi canım atma, aslaaa inanmam!
emin ol ki aşkının şaşkınlığından,
dalları kırılıp dağılan sensin, yanılan da!
zira bak, aşkın kolları sadıklara sarılı,hemde sımsıkı…

Devamını Oku
Rukiye Koç

kalbinin duyuşlarına kabarmıştı kulağını;
inledi kalp:"gör artık o aşkı, bil ve sev"
düşündü, yol uzun, yolculuksa çok zor,
omuz silkti ham fikriyle:
yok yok ben kim, onu bulup bilmek kim?
sustu kalp,

Devamını Oku
Rukiye Koç

duygular cehaletin gölgesinde pek bi zalim,
hesapsız, hoyrat!
bu güven, bu cesarette neyin nesi?

Devamını Oku
Rukiye Koç

ardından iteleyenler; hadi at adımlarını demişti,
yürü artık, hatta koş!
yol uzun, yolculuk meşakkatli…
döndü onlara, baktı ürkek ürkek;
ya düşersem? dedi fısıldayarak…
olsun dediler, düşebilirsin ama, ardından kalkarsında…

Devamını Oku
Rukiye Koç

umut tomurcuğu açmıştı kollarını dünyaya,
pek bi şendi, heyecanlı ve coşkulu,
karşısına dikilenlerin hiçbiri nedense benzemiyordu hayallerine,
ne acıyı düşlemişti, ne kaybetmeyi, ne de karalanmayı,
dikmişlerdi ya onlar bakışlarını, kaşlarını çatarak,
umut tomurcuğu henüz açmadan solup gitmişti…

Devamını Oku
Rukiye Koç

ifratların tefritlerin ağına düşmüştü bi kere aklı,
bilerek ve isteyerek tutunmuştu onlara,
siyaha çalınmış duygularından çıkan hayat için çarpıyordu ya kalbi,
dünya bir araya gelse de ziyandaydı umutlar,
söylenecek sözler yitirilmişti artık, terk etmişti ruhunu,
her şey zifiri karanlıktı bundan sonra…

Devamını Oku
Rukiye Koç

edeceğinden değildi şikayet,
tek dileği anlamaktı olanı,
anlamak ve yol almak,
sabırla dikilmişti ya yaşananların karşısına;
sisler bir bir dağılıyordu yollarda!
tilbelerse ince ince süzülüyordu ufukta...

Devamını Oku
Rukiye Koç

gözünün ucuna takılı kalmıştı gözyaşları,
akıp gidemeyecek kadar durulmuştu artık,
ömrü yitip gitmişti ya o duyguların,
nihayet açmıştı gözlerini,
ve unutmuştu çoktan gördüğü o ilginç rüyayı…

Devamını Oku
Rukiye Koç

aynıydı işte sevgiler,
boyası aktığında kaşından gözünden,
çirkin bir suretle dikiliyordu karşına...

Devamını Oku
Rukiye Koç

ey nefsine söz geçiremeyen can,
bilip görmez misin?
takıldığın hevesler yavaş yavaş çekiyor seni kara deliğe,
sonum ne olacak değilse derdin,
sonsuz kederleri, hezimeti dünyan bil...

Devamını Oku