hangi sayfasını çevirirsek çevirelim hayatın,
mutlak çıkıyor ya karşımıza yarım kalan duygular,
karma karışık yazılar,
siyah- beyaz cümleler,
elbet bu hep böyle sürecek değil!
gün gelecek bu sayfalar bir gün mutlak tükenecek…
kainat diline denk değil yaşananlar,
dengesini şaşırmış kurduğumuz denklemler,
bozup paramparça etmiş insanlığı,
gözümüzü kapatıp açtığımız her saniyede
bir yanlış, bir doğruyu götürür oldu!
ey beşeriyet,duyup görmüyormusun karartmadayız...
insan sustuğu vakit konuşur aslında,
dokunur söylenmemişlere, bir bir dinler sonra,
kiminde korkar, kiminde coşar ya,
durmadan dalgalanır duyguları,
insan ne zamanki susar, işte o vakit belirir kelimeler,
geçmişe bugüne ve geleceğe dair…
deydiyse gözlerine hüzünlü bir bakış, tanıdık, bildik,
sakın kaçma!
zaman bilinmeze sırtını dayadığında
o bakışlar koruyucun, kurtarıcın olur bir anda...
“bak buradayım en derinlerde” diyordu sevgilinin bıraktığı keder,
“gönlünün en kuytularında kanayan kapanmayan bir yarayım” diye fısıldıyordu acısını salık vererek...
ne günlerdi çaresi, ne aylar, nede yıllar,
zira ardında bıraktığı mazi, silinmesi güç bir iz bırakmıştı zamana...
aşkın hangi notasına dokunmuştu ki gönlü?
bitmeyen bir seranatın tınılarını duyuyordu şimdi,
içtendi ve de hisli,
gönüllerin incisi ey Sevgili, böylesi bir sevda bu kalbe düşer miydi?
öyleydi işte hayat, her bir sevincin kedere,
her kederinse o sevinçlere el verdiği zamanlar çağlayanıydı,
hiç dinlenmeden kıyamete dek akıp duracaktı…
gözümün ucunda duran yaşlarda sevdan,
korkuyorum çok, düşecek, akıp gidecekler diye,
biliyor musun ben hiç ağlamıyorum artık sevgili,
ne sevincimde, ne kederimde akmıyor gözyaşlarım,
sahi söyler misin, böyle bir sevgiye gönlün razı değil mi?
aşk şaşırtınca insanı,
yanlışlar fırsat bilip, doğruluk maskesini takarak sokulur sana,
ve saatler onikiyi çaldığında maskeler düşer,
meğer altında ne yanılgılar varmış çokça...
baktı ardındaki düşlere,
yığılmıştı üst üste, yüzlerce,
düşündü, uzattı elini ve dokundu en eskisine,
devrilip parçalandı o düşlerde;
anladı toz bulutunu izlerken, ve inandı,
tekti aslında o yüzlerce düşün aynı gerçeği,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!