Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Yaşamın penceresinden ilk bakışıydı.
Dağlardaki kara, yerdeki buza rağmen hiç üşümedi; hiç kaymadı ayağı, hep tutundu, desteği olmadı yanında ama, daima dikdi başı, daima sıcacık ve ışıklıydı yüreği. Giz perdelerinin arkasından bakmadı hiç yaşama. Gündüz güneşte, gece ay ve yıldızlarda buldu ışığı ve hep aynı kaldı yüreği, sıcak ve sevgi dolu...
