Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Yaşamın penceresinden ilk bakışıydı.
Dağlardaki kara, yerdeki buza rağmen hiç üşümedi; hiç kaymadı ayağı, hep tutundu, desteği olmadı yanında ama, daima dikdi başı, daima sıcacık ve ışıklıydı yüreği. Giz perdelerinin arkasından bakmadı hiç yaşama. Gündüz güneşte, gece ay ve yıldızlarda buldu ışığı ve hep aynı kaldı yüreği, sıcak ve sevgi dolu...
