Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Yaşamın penceresinden ilk bakışıydı.
Dağlardaki kara, yerdeki buza rağmen hiç üşümedi; hiç kaymadı ayağı, hep tutundu, desteği olmadı yanında ama, daima dikdi başı, daima sıcacık ve ışıklıydı yüreği. Giz perdelerinin arkasından bakmadı hiç yaşama. Gündüz güneşte, gece ay ve yıldızlarda buldu ışığı ve hep aynı kaldı yüreği, sıcak ve sevgi dolu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!