Yüreğine yük oluşum çığlık olunca
Yüzüme ar dayandı
Kargışladım gülümsemeyi
Böğrüm ta derinden yandı
Tutuldum kırılganlığın rüzgârına
Yeşilliğim yok kuru dallarım sallandı
SEMAH
Can penceresinde âdem.
Düşünce çemberinde âlem
Pergelin ucunda kalem
Açısı aklın ötesinde
Yüreğinde sırlı kelam
Aklım almadı be can
Susup gitmelere
Yüreğin akar selde sürüklercesine
Sendeki
Kavaklar yalnızdı hep yazıda
Düşüncesi özgür
Mahşeri bir yargılamadaysa yüreğin
Veya sevgide
Dön ardına bak
Ekilenler ne renk
Renklerde sen
Ve sen
İkimizin de
Dilinde şiir
Alev dilli bir dev
Yakar yüreğimizi
Küllerinden sevgi
Gülüşümüze dirilir
DAMLALAR
Yağmur yağıyor
Bir damla
Bir damla daha
Damla, damla, damlalar
Damlalar toprağa iniyor
Bıraktığın gibi bir yerde
Durağan bir şey yok
Kuru dereler akara
Yaz kışa dönüştü
Bir rahmet üremesidir göklerden
Sonrasında gelecek bahar
İş inada binince
Veya savaşırken birileriyle
Belki de kendimle
Kılıç sallansa yüreğime
Kanamaz kalbim
Ama bir şiir dizesi sevgiye dairse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!