Yar yüzü
Can suyudur
Yürekte var közü
Öylesine hasret ki
Dindirir yar sözü
Eğer pes sesimden
Türkümü dinliyorsan
Yani kontrbasın kalın do sesinden
Bir çiçek durmuştur taca
Yer aç yeninde bana
Sana geleyim
Bana var olanı anlatma
Varda var olan var
Değişmeyen
İman ettik aklımız erdiğinde
“Bana” ve “Bize” ye düşmeden
Gel kucakla beni
Öylesine ekilisin ki bedenimde
Neresinden eşelense toprağım
Sağanağından kaymak bağlamış
Milimde sen filizlenirsin
Ya eşeleme orda kal
ANLADIM Kİ
Anladım ki
Akşam üstlerine yeniğim
Gün çoktan eğime geçti
Dalımdan düşen sarı yapraklar
poyrazlar hüzünlü üşütmelere gebe
DİNMEYEN SANCI
Sarmalayışın
Gözlerinin içindeydi
Yağmur yüklü bulutlar geçiyordu
Bedeninden ruhuma
Ruhumdan bedenime
Acı mı dedin
Hangisinden söz edeyim ki ey can
En acısı
Yokluğundan olan yalnızlığım?
Oysa senden önce de yalnızdı bu yürek
Sevgisiz de olsa dingindi tek başına
Bıçağı dayasan böğrüme
Sana sevdalı yüreğime
Yüz yerinden saplasan
Her saplanışta yine de
Seni seviyorum derim
Hani dokunsam
Güz kırığı bir günde
Ürperir mi yüreğin
Elimi his eder mi tenin.
Gözlerin aydınlanır mı?
Sevdalı bir bakışın ferinden
Aramızdaki bir kelamsa
Kelam sevgidir
Bizim ve haktır
O muhabbettir
Muhabbetse ibadet
Her kelamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!