Yârim emanettir sana,
Yaraların sar Ankara.
Sebep kıl da bir lokmana,
Şifasını sür Ankara.
Sabırsızım eviyorum,
Yine daldım duvardaki resmine,
Bakmalara kıyamadım Zeyne'bim.
Hasret kaldım cemaline cismine,
Kaç yıl oldu sayamadım Zeyne'bim.
Dört gözle beklerken pişman ettiler,
Kem talihim yâr olmadı bahtıma,
Bedenime kuru canım yük şimdi.
Kimler kimler dün bu gönül tahtıma,
Can atardı ok atıyor ok şimdi.
Efkârlanma deli gönül,
Gam kasavet başa gelir.
Döner bahtın yeli gönül,
Baş eğilir taşa gelir.
Fitne fesat ardımızda gezen çok,
Çekemeyip kuyumuzu kazan çok,
İnsanlarda hile hurda düzen çok,
Kadir bilmez ele düştük düşeli
Bahtı kara ne diye ne söyleye,
Yine bi’hal mi var sende bu sıra,
Kötü kötü düşler görüyom Leyla.
Vesvesenden gece gündüz kaç kere,
Böyle halden hale giriyom Leyla.
Buz soğutmaz yüreğimin narını,
Barış ne güzelsin hoşsun,
Milletim el ele koşsun,
Vatan mutluluktan coşsun,
Yurtta barış ne güzeldir.
Dostluk ki insanca Hakça,
Ya düğünde gülüyoruz,
Ya da bayramdan bayrama.
Eh yan yana geliyoruz,
Bi’de bayramdan bayrama.
Hatır gönül saygı şayet
(Sayın Abdurrahim Karakoç Ustaya)
Turnalarla dosta giden selâmlar,
Pangunuta pula kaldı üstadım
Başlamadan bocalayan kalemler,
Tetik çeken ele kaldı üstadım.
Felek harab ettin gönül mülkümü,
İrem bağlarımı çöle döndürdün.
Yok eyledin umudumu ülkümü,
Yolumu bir çıkmaz yola döndürdün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!