Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Yazık, yazıklar olsun...
Alkış tutun-çiftetelli oynayın.
Zılğıt atın-ârşıâlâ ya...

Takın, kilolarca altını boynuna-koynuna.
Şanla-şerefle fırlatın, dolarları-frankları

Bülbül sus'sun gül şakırdasın.
Zerre zerre çın-çın çınlasın.
Sancısı figan şivan sızlatsın.
Fecr hiç nasibi olmasın, bulmasın.

Figan figana çınlasın ziyanlansın

Zamanı dağlama eleme kedere
İlişip dokunma yer yerinde kalsın
Temeli yıkmasın kazmayla testere
Gıybet riya bırak zurnaları çalsın

Nefis tanımaz ki sen beni kimseyi

Gönülden sevene gönül kıvırma,
Gündüzü geceye şişle kavurma.
Gönlünü sevene gönül kırdırma,
Kırılan gönül’ü seven neylesin.

Gönülden sevene zıkkım lav’lama,

Susup nükûl etmemek, bazı zaman ilaçtır.
Biçilip dikilmemiş, havlı narin kumaştır.
Öyle sıkı dokunmuş ki ruh tene ilaçtır;
Cancağızım çağlayandır susmak dağlayandır...

Öyle anlar olur ki akar derinliğine.

Kömür karasıdır içerim dışarım
Hüzünle acıyla ocağa inerim
Ocakta mesai biterken gülerim
Soma bil ki ölen benim ölen benim

Gece gündüz kazma kürekle eşerim

Çok uzakta, çok-çok uzakta…
Bir yar var.
Gönül pınarı, şırıl-şırıl akar!
Volkan gibi kaynar.

Akıl fikir mengenede,

Usul usul, eriyecek yüreğimde.
Usulca yok olacak, tenimde.
Çakal çiyanların narası, fermanı.
Tırıst geçer, beynimde-her yerimde

Puç olur kurur kökünden

Anlatmaya kelâm yetmez,
Anlamı yok…
Günler, aylar mevsimler;
Saatler puç boğuşur.

Varlığım, yokluğum…

Ayrılık acısı, zakkumdan da çok acı.
Oturur her zerrene, kilolarca sancı.
Hem bana, hem kendine verdiğin sancı;
Söyle! Allah aşkına bu kaçıncı?
Eritiyor, eritiyor, eritiyor balım...