Görmeyen var mı?
Duyup da inanmayan…
Şükreden var mı?
Hem de hiç uyanmadan
Bir dua var mı?
Yokluğunla sözleştik
Kibrimden değil heybetim
Sevgimden,
Kolumun altında hasret taşırım
Yanar söner bu şehirde ışıklar, adını söyler
Bu şehirde rüzgarlar hep, kokunu eser
Sen gülersin hayat başlar kaldığı yerden, açar çiçekler.
Ellerin uzanır karanlıklarda,
Gözlerin gecemin yıldızı olur.
Dönmüyor başım artık
Dünya döner yerime
Kalmadı gözümde değerin
Sanma ki her şey senin elinde
Görüyor gözlerim artık
Tutmadı iyi dileğin
Sözümde duramadım
Haberin olmasın ama
Ben seni unutamadım
Devrildi üstüme zaman
Yıkıldım kaldım o zaman
Anladım ki umurunda değilim…
Bugün de akşam oldu.
Benim için bir kez bile doğmadı gün.
Akrebine basa basa koştum peşinden
Benim için bir dakika durmadı…
Merak edip arkasına dönüp bakmadı.
Ay gibi bir kadın
Ay gibi çıplak,
Ay gibi sessiz …
Tek şiiri iki pişmanlığı vardır.
Küser sustuğu yere
Döner ardını Dağa
Kafamın içinde resmin bi de özlemin bende
Görünmüyor gibiyim ne yaptıysam nafile
Anladım sonunda seni, sevilmenin farkıyla
Anlamak yetmedi ki yine sensin aklımda
Arasıra eskiden bi sesini duyardım
Önce ayak seslerimi
Sonra parmak izlerimi
Hiç yokmuşum gibi
Beni ortadan kaldırdın
Çuval gibi yığıp beni
Dinmek bilmez bu fırtına
İzlerimi kar kapatmış
Hazır beni yok saymaya
Sanki benden daha Pişmanmış
Dayan diyor içimden biri
189 dan neden 20 küsüre düstü
189 şiir den neden 20 küsüre düstü
Merhaba
Neden şiirlerinizin sayısı azaldı acaba