Ellerim ceplerimde
sokaklar bana kalmış
ben kendime kalmışım.
Nerden başlayacağını
bilmez bir yalnızlık
takılmış peşime, dalmışım.
Sararır ellerim
Sızılar tenim
Bir tıkırtı var yürekte
Hayy Allah derim
Sıklaşır sancılar
içimde kırıklarım
Nefes aldıkça batar
Ne varlığın ne yokluğun
Seni eski sen yapar
Herşey için çok geç artık
Ne yapsan canım yanar
Biliyorum bitecek az sonra ellerin
Biliyorum bitecek az sonra SONRA*LAR
Ve sen gideceksin her şey bitecek daha ilk adımda
Düzelir sanacaksın bir ben olmayınca
Biliyorum bitecek az sonra Git me ler …
Doya doya ardına bak
Yüzünü çevirdiğin yer dir hayat
Çıktığın anda girer koluna
Yaşamak denilen o sahte kanat
Ayağının altından silinir
Ne çabuk çekip gittin
Böylesi en kolay
Beni değil kendini ezdin
Ayağının altında aşk var
Verdin rüzgarın eline
Savruldum gittim yar
Her aşkın yanında görünmez bir yalnızlık
Güzel mutlu günlerin intikamı için bekler
Acılar bilmediğin bir el gibi dokunur
Hangisiydin sen
Hangisi
En başa dönersin...
Gök, yüzüne bakar maviyse mavi
Böyle Çok sular geçti, su hiç değişmedi
sen ve ben gemiler misali
Verilmiş sözler gibiydik;
Kız kulesi kadar ortada, İstanbul’da.
Rüyaların senin olsun, paylaşalım ayrılıkları
Yüzüne büyük gelir
o kap kara gözleri
Korkudan değil elbet
Üşür titrer elleri
Dokunsan darmadağın
Ellerinin ellerimde olduğu her yer benim.
Helal olan ellerin,
Yasal olan ellerin,
Becerikli ellerin,
Terleyen ellerin,
Kucaklayan ellerin,
189 dan neden 20 küsüre düstü
189 şiir den neden 20 küsüre düstü
Merhaba
Neden şiirlerinizin sayısı azaldı acaba