Günlerin biri, bir devlet dairesi, Q-matik’ten numara alıyorum sıra bana geliyor. Tam gişeye yaklaşıyorum ki şu gişeye diye işaret ediyorlar, yok olmadı diğer gişeye. Neyse halledip işimi dışarı çıkıyorum aklıma bir soru takılıyor; erteliyorum sormayı.
Yolda yürürken, trafiği her türlü tehlikeye sokarak ilerleyen bir araç, en az iki üç polis aracını da sollayarak yoluna devam ediyor. Aklıma aynı soru geliyor; yine erteliyorum .
İlerleyen saatlerde bir çöp yığını haline gelmiş kaldırım kenarı, üniformalı zabıtalar da ne güzel geçiyorlar kenarından. Soru aklımda da, erteliyorum habire.
Akşama yakın, dört büyük kabin kullanılan bir sokak düğünü kurulmuş; saat 12 ye kadar uyku haram, sonrasında da sorular tırmalıyor kafamı. Boş ver deyip erteliyorum bir daha, bir daha.
Sabah şehir merkezine yaklaşırken resmi polislerde bir hummalı çalışma, kesiyorlar trafiği;
Artık antika oldu neredeyse; Yine de çoğunlukla bilinir. Bir adı da nâlın'dır hani. Eskiden cami şadırvanlarında herkesin kullanımına açık şekilde bulunurlardı.
Abdest alınırken kullanılan bu nostaljik terlikler kalınca tahtalardan yapılırdı.
Bir de yaşı bizden biraz büyük olanların rahatlıkla hatırlayacakları,'' Takunyalı Kardeşler'' var tarihimizde.
Çoğunluk hemen hatırlamıştır; Şener Şen'i, Badi Ekrem'i, Hababam Sınıfı Tatildey'i
Bu nedenle girizgah kısmını es geçiyorum.
Lâkin bir nüansı not etmeliyim:
Ne diyordu öğrencilerden biri, Badi Ekrem'in sözlerinden sonra! ''Bitki değil alfabe mübarek''
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!