Refik Recep Pelit Şiirleri - Şair Refik ...

Çilem erkenden uyanır, uyandırır beni
Yar etmez uyuduğum, altımdaki minderi
Rüyamda gördüğüm, serap gibi yerdi
Kalk artık hakikatle yüzleş dedi.

Elimde tutamam yakar, ifna eder beni

Hakkın elinde kurumuş dallarım
Dostluk nedir az çok bende bilirim
Kapandı bir'den çıkmıyor fallarım
Nazımız geçiyor diye söylerim.

Kendime de bir pay çıkar sözümden

Alaz Alaz yanıyor yüreğimde bir yangın,
Evveline bir baktım, sebebi tek kıvılcım,
Fikriyatı sapıtmış,hem Harlanmış hem azgın!
Melhemlerde fayda yok dinmiyor ki hiç sancım,
İllet beden''''de sandım? Bu da benim yanılgım
Ruhumda ki hastalık,nefsle olan savaşım?

Kime sorduysam seni, sır artık o dediler,
O’nun yolunda idi, o yolda şehid dediler,
Maziden esen rüzgar, bilir belki dediler,
Mana Eri değil mi? Cennettedir dediler.

Bir şairle Teveccüh

Adı Cihattır,Sanisi Şahan
Aklındakini göstermiş ayan beyan
Bu kadar satıra yoktu ya iltizam
Adıma yazılmış bir hiciv aldım

Bir dilek tut, tut'ta yıkılsın devran,
Sözler buruksa, geriye kalır kül'le duman
Kurumuş otlarmıdır, ıstırapla savrulan
Müsenna vedalardır, ağızlarda lafzolan
Gökten yağmur değil gözyaşıymış her yağan
Hoş bir seda imiş kulaklarda çınlayan

Liyakat ve sadakat
Beden değil sakatat
Bana sensin mükafat
Mülahazam safahat
Yaren oldu ihtiyat
Zaman zaman sarfiyyat

Sabahın seherinde uyanırdım seninle
Kabuslu gecelerim ferahtaydı çehrenle
Nazlı bir gül gibi görünürdün gözüme
Beyaz nilüferlerin, masumluğu gönlünde

Yaşanmamış yıllarını feda ettin bizlere

Acizsin sen’de şeytan,ömrü bitmez değilsin,
İstersin ki her beşer huzurunda eğilsin,
O müzevir kafayla sanki bolu beyisin,
Mühletin son bulsunda,cümle alem sevinsin.

Vechine bakan sanır, yüreğinde nur dolu,
Dünya işi meşkale, cennet’de diğer kolu,
Sözlerini bir dinle doğruluktur onun yolu,
Sanmayasın uğursuz, nebi’den gelir soyu.

Gönül gözü kapkara,işkembesi mey dolu,