Ayrılık zamanıdır...
Gündüzler gece olur
Aydınlığa varmayacak gibi...
Dün bugünden güzel olur.
Ayrılık zamanıdır sevgili...
Ay ışır gökte güneşi kapatır.
En çok hüzünlü anlarını severdim senin
Sen olurdun ondan galiba
Ben değil sen sarardın kollarınla
Ben korkardım
Daveti olmadı mı aşkın
Hayatın renkleri ne zaman geçti yüreklerimizden
Ben miyim bu yaptıklarımdan sonra sana
Ve bir ömür mü biten,bir kırık aynamıydı.
Sevmek bir yaralı kuştur
Uçmaya devam eder hep ılık mevsime
Sana,bana uğrar ılık mevsim hep
Varmıdır bir yerlerde.
Gecenin gündüzü öptüğü zamana bak;
Alıyor şafak üzerimdeki karanlığı.
Umutlu bir mavi uyanıyor şimdi.
Güneş ışıkları yıkıyor yüzümü,
Sende katıl güne, mavi ol...
Kahvemizi içeriz yaylada yine,
Neyi kaldı ondan geriye
Sımsıkı kapanmış terli avuçlarımı
O koku yok artık evimde
Kız koşar adım geçti önümden
Gözlerinin içi gülüyordu
Belli ki sevdiğine gidiyordu
Bir sihir bir hayaldir belki
Yaratılan bir gece vakti
Ve bir delilik yapabilirdim
Şaşırtabilirdim hepinizi.
Hani bir sihirdir yaşam belki
Yaratabileceğimiz bir vakit
Senin dediğinde doğruydu be usta
Söylerdin içinden geldiğince
Dinlerlerdi dinlemezlerdi umursamazdın.
Söylerdin;
Giderdi geldiği gibi.
Unutmadım dediklerini
Söylüyorlar...
Sis çökmüş yaşamına.
Işıklar daha yalan olmuştur,
Hangün döndün evvel zamana.
Bukadarmıydı hatıraların
Ak düşen saçlarında mı hatırlamıyor
Sonbahar geldiğini haber veriyor
Soğuk rüzgarlar esiyor içimde şimdi.
Korkutulan çocukların düşürdüğü
Oyuncaklardır yapraklar...
Hatırlıyorum da yanımızdaki konağın bekçisi,
bağırırdı sonbahara
Ağlatan bu şarkı niye;
Niye yazdı ki;
Unutmuştum oysa ağlamayı,
Şimdi bir kırık ezgide hatıralar.
Aflet kokan bir yemek sürüyor önüme garson.
Ağlatan bu şarkı niye?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!