Recep Odacı Şiirleri - Şair Recep Odacı

Mide hınzır midesi tıkanmak yoktur onda,
Her türden herzeyi yer, ki; kanmak yoktur onda.
''Altından klozet var'' der de; dayar kıçını,
Def-i hacet görürken utanmak yoktur onda...

Allah kafaları karıştırmasın,
Kendi nisyanın da kendin beşersin.
''Vurup ciğerinden deşeyim'' diyen,
Kendi ciğerini kendin deşersin.

Namerdin, korkaklık hinliktir işi,

Sis bakışlı gözler sevda hırsızı,
Gönlümü zülfüne takıp durdurdu.
Hangi gün hayali karşımda durdu,
O an yüreğimde ip ince sızı.

Ayrılık pek acı vuslat bilmece,

Gülüp geçerim,
Dert ver bende yeşersin.
Daha daha ver,
Eza’n bana şevk versin,
Deliyim deli!

Arı misal sevdam vız vız,
Konar kalkar mora ala.
''Reyhan'' sensin öz çiçeğim,
Doyamam bal ala ala.

Deli gönlüm uçsun gitsin,

Nedense hep ben oldum sorgulanan sorulan,
Yersiz iftirandır bu başka buna ne dense?
Kalleş! Derim sırtımdan bana kurşun atana,
Atana, sen soykırım nasıl yapmış sor ulan! ..

Yalan, yanlış, hatalı zihninize sokulan,

Yüzlerinden okunur ince ipince sızı,
Çizgileri tavsadı yok kırmızı, mırmızı.
''Neye benzedikleri'' sualine el cevap;
Hem keldirler hem fodul mızmızın da mız mızı...

Yolun sonu uçurumdur,
Diyoruz da duran var mı?
Durun durun! Şuursuzlar,
Diyoruz da duran var mı?

Gün beri de gün öte de,

Bildim cismim değil nokta,
Samanyolu seyrederken.
Gökten yıldızlar dererken,
Başım döndü aklım şokta.

Alem döner nefes nefes,

Aldığında hoşça nefes,
Şadi, derunundan bir ses;
''Gönül kâbesini herkes,
Tavaf etse hacı olur...''