Ramazan Özütürk Şiirleri - Şair Ramazan ...

Kan damlıyor dağ, taş ve ovalara
Dökülen kan kimin söyle be terör
Sıktığınız kurşun geceden kara
Aldığın can kimin, söyle be terör

Sahte oyun çöreklenmiş beynine

Biran evvel varmak için menzile
Tut yolları, zaman boşa gitmesin
Kavuşmak istersen nazlı yarine
Sun gülleri, zaman boşa gitmesin

Kim istemez, tatlı canı sevmeyi

Allahım ekmeğe, suya, bedene
Verdiğin nimete muhtacım Ya Rab
Bir karış toprağa, aziz vatana
Özgür yaşamaya muhtacım Ya Rab

Günahsız yarattın bütün alemi

Dostluklar (020 – Kalem olur..)

Rüzgâr olur düşüncelerim
Aydınlıklara doğru eser
Maziden aldığım güçle
Ağlayan tüm gönüllere

Gül dalında çalı, diken
Batar. Batmaz Cumhuriyet
Soysuzdan varsa bir bölen
Bölsün. Bölmez Cumhuriyet

Kulak ver de, duy sözümü

Sosyete çıkınca mekân değişti
Kırlarda gezmeyi unuttuk dostlar
Köyünü terk etti, yaramı eşti
Kuzunun sesini unuttuk dostlar

Ormanı bilmeden, orman gezersin

Türk İli Kerkük Düştü..

Sen, kahpe kurşuna hedef olurken
Bana uzak durmak yakışır mı hiç..!
Her nefeste “Allah” adın anarken
Bana susmak, susmak yakışır mı hiç..!

Aşkın beldesinde dirlik istersen
Terk eyleme, sıkı sarıl Kuran’a
Bir gün gelir Hak yolunu seçersen
Terk eyleme, sıkı sarıl Allah’a

Mazlum hakkı yeme, olursun sefil

Sular ılık, hava sıcak
Mevsim bahar, yaz olunca
Kurdum kuşlara salıncak
Ninni söyler yaz gelince

Ne soğuktur, ne de ayaz

Doğacak güneşe ümit bağladım
Basamak basamak çıktım, olmadı
Boz-bulanık seller gibi çağladım
Dağlara, taşlara aktım, olmadı

Ümit dolu günler sayılmaz gayrı