Ramazan Özütürk Şiirleri - Şair Ramazan ...

Tombul, tombul üzüm, arı bal yapar
Petek, petek balın sal be Nevşehir..
Yükseğinde ılgıt, ılgıt yel eser
Bağrıma serinlik sal be Nevşehir..

Aksaray ilinden yolun geçiyor

Yola getirmek ne hoştur
Hızlı geçen şu zamanı
Lâkin sonucu hep boştur
Mazide kalan bir anı..

İnsanlık çağı değil çağ

Bir memleket düşün zaman içinde
Kısım kısım olmuş, ağlıyor yürek
Bir varoluş düşün işin başında
Sahtecilik dolmuş, ağlıyor yürek

Adalet verirdi Türk’ün töresi

Umut sensin, bahar sensin
Muştularla gel fidanım…
Gönül sevdi, karar sensin
Filizlen de gel fidanım…

Huyun güzel, mert sözlüsün

Hayatım

Bin dokuz yüz altmış iki yılında
Dünya düzenine doğdum derbeder
Adım gibi kutlu ayın içinde
Dünya nimetine doğdum derbeder

Boz bulutlar gibi üstümüze çöktüler
Genç kanları nurlu topraklara döktüler
Beslemeler eti tırnağından söktüler
Ak yüreğe pislik bulaştı gör sevdalım

Uyan artık uyan şanlı Milletim

Sarı saçlarını taradığım yar
Sevdamı yoluna serdim gül diye
Kahveden gözlerin, ince belin var
Kalbimi yoluna serdim gel diye..

Seherin vaktinde düşersin yola

Gerçeği aradım, düzende gördüm
İnsanlık tükenmiş gayrı arkadaş
Uzaklardan geldim, halini sordum
İnsanlık tükenmiş gayrı arkadaş

Herkes her boyada, değişmiş tipler

Sarı saçlarını özden tararım
Çiçekler açtığı zaman vuslatta
Menekşe gözleri her dem ararım
Çiçekler açtığı zaman vuslatta

Yol görünür başak boy attığında

Tüm çiçekler senin için açıyor
Eller koklamasın solar sevdiğim
Yüzünde benlerin ışık saçıyor
Sevgisiz kalmasın söner sevdiğim

Sevda buya, yorgun düşer özlere