Ramazan Özütürk Şiirleri - Şair Ramazan ...

Ayaklarım yılgın, keder içinde
Çaresizlik verir dertler bahçesi
Oynaşmaz ellerim ceviz dalında
Vefasızlık verir dertler bahçesi

Heves mi, aşık mı oldum yarına

Tohumu hazanda ektim yüreğe
Kışta döllenmeyi beklemekteyim
Kardelenler açmış karda yedeğe
Aslında olmayı beklemekteyim

Baharı bekledim kıştan ziyade

Açmadan soldurdun gonca gülümü
Kardeş, kardeş diye ağlayanlar var
Genç yaşımda yaktın ecel, gönlümü
Kardeş, kardeş diye ağlayanlar var

Yaşı otuz dokuz, bahtı karalı

Gittim Almanya’ya mekan tutmadım
Can gülüm, Türkiye’m, özledim seni
Gavurun yurdunda bir gün gülmedim
Can gülüm, Türkiye’m özledim seni

Ne gönlüm uyuştu, ne de bedenim

Varoluş ile Yokoluş Arasında

Gri sis altında şu karşıki kıyıya
Koşarak geçmek geliyor içimden..
Ayrılmaz noktada bir vücut ikili
Oluşturmuşlar kara ile denizden..

Yüzüne bakınca gözüm takıldı
Bembeyaz tenine gönül çiçeğim
Garibin vuslatı saçında kaldı
Altından teline gönül çiçeğim

Bilmem neden düştü kalbime acı

Yüz yıl yerde yatsan çürür mü tenin
Ruhun yaşar, toprak olsa bedenin
Burçlardan inmez ay-yıldızın senin

Yüksekte dalgalan, gökte istikbal
Gönlümde yaşıyor Mustafa Kemal

Aksaray geceleri sensiz sönük karanlık
Yar yolunda gezdiğim yerler artık viranlık
İki gönül bir olsa, saray olur samanlık

Gel yarim gel yarama merhem olmadan gitme
Yaşamak mı? Ondan bir haber vermeden gitme

Güneşinde bölük bölük yanarım
Bir Mevlana sıcaklığı Konya’da
Memlekete değer, kıymet sayarım
Bir Mevlana serinliği Konya’da

“Mesnevi” ruhuna saygı dururum

Yirmi üç yaşımda düştüm eline
Hor görme garibi hasret dağları
Ayrılık sancısı girdi belime
Hor görme garibi gurbet dağları

Ayların sırtında yılı taşıdım