Gülüyordu bahtım, bir günde soldu;
En yakın dostum, yalnızlık oldu.
Gitti elimden sevdiğim, tek gerçeğim oydu;
Hayaller hatırda kaldı, planlar bozuldu.
Tüllenen geceler,
Kahreden hasretini, ruhuma yükleyen geceler!
Ah!!! Sensizlikle uzayıp giden geceler!
Aşılmaz engeller, tükenmiş çareler...
Henüz sönmedi ama,
Ümidin alevi, titrer...
Ne yedimse, aşk yaptı,
Sensizlikte savrulurken.
Istırabım, hep arttı;
Kurtulmayı umarken...
Hiç emin değilim, yarınımdan, günümden;
Aslında sensizlik hariç, korkmuyorum ölümden.
Kazanabilseydim seni, bir gün olsun, gönülden...
Kaybettiğim olmayacaktı, şu kederli ömrümden.
Yüreğimden gelen ses,
Şiirlerde yankılansın.
Benden ayrıyken aldığın her nefes;
Sana aşkı hatırlatsın.
Sevdiğim, yüz vermiyor, ne fayda aşıktır bendesi.
Göstermiyor, güneşten aydın, gülümseyen çehresi.
Duymak dahi istemiyor, zatına yazılır namesi...
Hiç bilmiyor, eseridir, kederimin her dizesi...
🍁🍁🍁
Kimseler saymasın, sen sev yeter;
O güzel gözlerle, yaslı gönlüme, bir kez olsun, değ yeter!!!
Ey şiir gözlüm, beste sözlüm;
Senin tek güften, ben olmalıyım!!!
Ne sezersen sez, hayat sahnende;
Herhalde son perden, ben olmalıyım!
Kirpiklerin saplanmış, kalbime;
En çok seni kaybediyor...
Hiçbir güzellik, denk değil eşsiz güzelliğine;
Kıyaslar kifayet etmiyor.
Geceler kavuşmuyor sabaha;
Sensizliğim, hiç bitmiyor.
Anlatacak ne çok şey var, benim de anlamadığım.
Sonu olmayan bu yolda, kimseyle paylaşamadığım.
Senden önce yaşanmayan;
Ve sonra kurtulamadığım!
Hata ise hata;
Günah ise affet Allahım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!