Yalnızım,
Karıca yuvasıda çekirge misali,
Yalnızım,
Çırpınışlarım fayda vermiyor.
Yalnızım,
Gurbet eli yurt tutmuşuz,
Ağlasak ne, gülsek ne ki?
Acılarla yogrulmuşuz,
Ne konuşsak, yazsak ne ki?
Bayram gelse buruk yine,
Bir seven yok,
Gönlüm yine boş benim.
Kimi diyor, sen çapkınsın gidersin.
Kimi diyor, sen azgınsın döversin.
Bir saran yok,
İçtiğim her kahvenin,
Buharında sen varsın.
Yaşadığım dört mevsimin,
Baharında sen varsın.
Sen varsın tek sen varsın,
Arzularım söz dinlemez,
Seni ister deli gönlüm.
Hasretine dayanamaz,
Seni ister deli gönlüm.
Hayalimde düşümdesin,
Yıllar yılı çekiyorum,
Söyle daha çekeyim mi?
Yollarını bekliyorum,
Söyle daha bekleyim mi?
Siyahtı saçlarım benim,
Senden başka kimim var ki?
Söyle bana kime gidem?
Sende küsüp gider isen,
Ben derdimi kime derem?
Tek sevdiğim sen diyorum,
Gurbette güllerin soluyor anne,
Yavrun yavaş yavaş ölüyor anne.
Biliyorum ayrılık acı senden,
Bu yüzden gözlerim doluyor anne.
Ne zahmetle büyüttün yokluklarda,
Dertlerimi yük ettim ben,
Hep sırtımda taşıyorum.
Çarem çaresizlik oldu,
Ben onunla yaşıyorum.
Arada bir yoruluyor,
Aradayım, hangi yöne gideyim?
Sağda beni, solda beni boğuyor.
İleri mi, geriye mi gideyim?
Yolda beni, yönde beni boğuyor.
Acılarım, çilelerim geride,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!