Rahim TAŞ Şiirleri - Şair Rahim TAŞ

Eleğimsağma

Gün düşlerime gebe mavilikler
Doğar eleğimsağma
Kırmızısı bitmeden başlar sarısı
İç içedir gelinciklerle başaklar

Deli Kız
Oyun 2 Perde

Kişiler
Gülizar (20 yaşlarında)
Naciye (30 yaşlarında)

Adı Çoktur Kadının

Fakir bir göçebeye bahşedilmiş en cömert zekât gibi görülür kadına gösterilen sevgi. Oysa kadının sevgiden önce saygıya, anlaşılmaya ihtiyacı vardır.

Kadın definedir. Ruhunu kazarsan, yüreğinin altını üstüne getirirsen görürsün saklanan sevgiyi.
Kadın tuğladır. Duvar olur, sıva ile birleşerek. İçinden geçen kabloları çocukları gibi korur. Sıva dökülürse, döküldüğü yer tuğlanın ayaklarının dibidir. Çıplak da kalsa duvar yıkılmasın diye hep ayakta kalandır.

Delikanlı 16 yaşında iken babası ile tartışmış ve evi terk etmişti. Buna çok öfkelenen baba, evde onun adı bile anılmayacak diye yasak koymuştu. Anne her gece evi terk eden oğlunun yatağına oturup yastığını koklayarak uyuyordu. “Oğlumu özledim, ne olur gidip arayalım, bulup getirelim” dese de, baba geri adım atmıyordu. Aradan iki yıl geçmişti. Oğlunun doğum günü o yıl Babalar günü ile aynı güne denk gelmişti. Annenin ağlamaklı halini görünce dayanamadı baba “Şu adrese git, oğlunu gör” dedi. Ve ekledi, “Adresi benim verdiğimi söyleme ama” Birkaç şey daha söyledi ama anne duymuyordu bile, aklında bir tek adres kalmıştı. Anne sevinçten uçuyordu. Hemen hazırlandı yola koyuldu.

Büyük bir şehrin karşı yakasındaydı babanın verdiği adres. Gittiği adres bir tamirhaneydi. Oğlunu tulum içinde gördü. Bir süre ıslak gözlerle dükkanın karşısından izledi ve oğluna doğru yaklaşmaya başladı. İki yıl boyunca kendisini arayıp sormayan ailesini unutan delikanlı aniden annesini karşısında görünce önce şaşırdı, sonra koşup sarıldı annesine. Babası hariç herkesi soruyordu, “o nasıl, bu nasıl,” diyerek. Ve sonunda “O adam nasıl, hala aksi ve anlayışsız mı? ” diye sordu annesine. Anne cevapsız bıraktı bu soruyu. “Hadi oğlum gel eve gidelim” dedi. “Hayır anne, ben böyle iyiyim. O adamla tekrar aynı evde yaşayamam” dedi ve dükkana doğru yürümeye başladı. Arkasından bir süre bakakalan anne hazırladığı pastayı oğluna vermek için seslendi. Delikanlı pastayı alırken annesine “Anne ne olur ısrar etme, gelmeyeceğim.Bir gün bile merak edip arayıp sormayan bir adamla aynı evde yaşayamam ben” dedi. Anne boynu bükük halde oğlunun yanından ayrılmaya hazırlanırken “Peki oğlum sen bilirsin. Anlaşılan çok kararlısın, gelmeyeceksin. Ama baban dedi ki; son bir aydır arkadaşlık ettiği çocuktan uzak dursun, o çocuk sana zarar verecektir. Önceki arkadaşıyla barışsın”. Bu kez çocuk donakalmıştı.

Annesi eve dönmüştü. Babaya sitem etti, “Madem biliyordun nerde olduğunu neden benden sakladın? O yüzden rahattın demek? ” Hep ters, aksi görünen baba yutkundu ve gözlerinden iki damla yaş akıverdi. “O benim canımdır ya, canım” dedi. “Ne zamandan beridir biliyordun? ” diye sordu anne. “Gittiği günden beridir biliyorum. Bazen öğlen molalarında ne yiyip ne içiyor diye gider uzaktan izlerdim, Bazen akşamları geç gelirdim ya hani, sen beni kahveden sanırdın, işte o zamanlarda da ne yapıyor kimlerle takılıyor diye takip ederdim.”

Oyların Partilere Göre Dağılımı

On sekiz yaşını dolduran Ozan’ın doğum günü kutlanıyordu. Sadece Ozan için değil, ailesi içinde yeni bir dönem başlıyordu. Ozan artık reşit olmuş, kendi kararlarını ailesine danışmadan alabilecekti. Ailesi ise Ozan’ın uygulayacağı kararların ne denli uygun olacağı kaygısı taşıyacaktı. Seçimler yaklaşıyordu. Ozan artık oy bile kullanabilecekti. Babası ilk testini yapmaya karar verdi, Ozan’a sordu;
-Oğlum, artık oy da kullanabileceksin, söyle bakalım oyunu vereceğin partiyi belirledin mi?
Ozan hiç oralı olmamış, babasının soruyu tekrarlamasıyla irkildi.
-Aman baba, ne oyu ya, oy falan kullanmayacağım ben.

Sonra Dedim ki Kendi Kendime

Çok yorucu bir günün ardından iş çıkışı kendimi sokaklara atıverdim. Aklımda o vardı. Yürürken gözüm birden tabelalara takıldı. Birkaç avukat, birkaç diş hekimi tabelası gözüme çarptı. Onu adı yazılıydı.

Sonra bir amaca yöneldi bakınmalarım. Tabelalarda onun adını aramaya başladım. Sonra dedim ki kendi kendime; “vakit geç oldu, doğru eve”

Terekemeleri terekemece anlatan mizah ağırlıklı 432 sayfalık kitabımız ATAM ANAM AY TEREKEME çıktı. Tüm hemşeri, boydaş ve dildaşlarıma duyurulur.


Atam Anam Ay Terekeme, terekeme kültürüne katkı sağlamak, terekeme lehçesini canlı tutabilmek, ilgi ve sempati duyanları bilgilendirebilmek, bilgilendirirken de eğlendirebilmek amacıyla hazırlanmış mizah ağırlıklı bir çalışmadır.
Terekemelerin, Kars ve çevresindeki birkaç il dışında pek bilinmediği, tanınmadığı, tanıtma çabaları sürmüş ve sürmekte ise de bunun yetersiz kaldığı da bilinen bir gerçektir. Bu konuda yazılı kaynaklar son derece sınırlı ve genelde birbirinden alıntılar yapılarak hazırlanmıştır. Büyüklerimiz, dedelerimiz, ninelerimiz aramızdan ayrıldıkça sözlü kaynaklarımız da kısıtlı hale gelmektedir.
Evlerimize, odalarımıza, masalarımıza, ceplerimize kadar giren ve iyice yerleşen televizyon, bilgisayar ve telefon gibi aygıtlarda kullanılan dil Türkçemizi bile yozlaştırmakta iken terekeme lehçesinin canlı kalmasını beklememiz de mümkün görülmemektedir. Buna bir de ben ve benim gibi senelerini o kültürden, merkezinden uzak, gurbette geçirenler ve o kültürden uzak koşullarda yetişen çocuklarımız da eklenince, kültürün unutulmaya yüz tutmasının kaçınılmaz olduğu aşikârdır.

Hammaliye
maliyecinin iç sesi

ÖNSÖZ

Değişimin kaçınılmaz olduğu dönemler yaşamaktayız. Maliye Bakanlığımızda da alışılmış birçok uygulama güncellendi, günümüz koşullarına uygun hale getirildi. Kimi zaman beğenmedik eleştirdik, kimi zaman bizi ilgilendirmiyor diyerek ilgisiz kaldık, kimi zaman söyleyeceklerimizi sadece iç sesimizle kendimize duyurduk, kimi zaman küçük kitleler arasında dillendirmeye çalıştık. Tüm bunlara rağmen değiştirilen, dönüşümü de başarıya ulaşmış uygulamaları da dile getirmekten kaçınmadık.

Şiirlerim, Deneme Yazılarım, Öykülerim ve Tiyatro Oyunlarımdan oluşan LAFORATUVAR adlı 425 sayfalık kitabım çıkmıştır.
www.kitapyurdu.com
www.insancilkitap.com
adreslerinden temin edilebilir

İÇİNDEKİLER

Hercümerç

Kısmetin burada gitme uzağa
Gözüm açık gider yoksa toprağa
Büyükler düşürdü bizi tuzağa
Ne sen beni sevdin ne de ben seni