Rabia Barış Şiirleri - Şair Rabia Barış

GİDİYORUM

Ne sana küstüm ne de hayata,
Sadece kendime kırıldım.
Sitem ettim yüreğime,
Sana olan sevgimi güllere yazdım,

17 Ağustos 2011
YİNE BİR FİGAN DÜŞTÜ

Çukurca dağlarından yine bir figan düştü,
Yer yerinden ayrıldı sanki heyelan düştü,
Yaktı nice canları dağlardan gelen ateş,

YALNIZLIK

Güneşin gurubu ufku sararken,
Kara bulut gibi çöker yalnızlık.
Akşamın loşluğu cama vururken,
Canımı tenimden söker yalnızlık.

GARİP FİLİSTİN

Gözyaşı sel oldu, yürek boğuldu,
İnsanlık mı öldü, bu nasıl oldu?
Gazze’ye uzanan hüzünlü yoldu.
Böyle bir saldırı ölümden beter,

BİR HOŞ SADA-RUBAİ

Emelim gök kubbede, bir hoş seda bırakmak,
Gönüllere haz veren sevgi ışığı yakmak,
Ömrümce gözyaşımdan gönlüme nehir kurdum,
Umudum o nehirde Hakk yolunda çağlamak...

GÜNEŞ

Yorgun bedenini güller üstüne,
Usul usul serer zevale doğru.
Solgun gölgesini yollar üstüne,
Gergef gergef serer leyale doğru.

25-11-2006
Almanya


GURBET AKŞAMLARI

GÜZ DÜŞTÜ


Yine gamlandı gönül,
Yüreğime köz düştü.
Gözyaşım alevlendi,

GÜL YÜZLÜM

Sabahı olmayan yorgun gecede,
Bil ki seni bekliyorum gül yüzlüm.
Mısralar dizdiğim her bir hecede,
Günü güne ekliyorum gül yüzlüm.

KADERİN CİLVESİ

İçimde çağlayan gönül yağmuru,
Muhabbet bağını aşk ile sular.
Sevgiyle yoğrulur sevda hamuru,
Sızma bal misali yüreğe dolar.