Rabia Barış Şiirleri - Şair Rabia Barış

22-6-2002

MİLLİ TAKIM

Kimseler durduramaz, çağlayan bu akımı,
Türkiye mi coşturdu, Şenol güneş takımı.

Yıldızlardan taç ördüm, kondurmadın başına,
Bahar olan ömrümü attın gönül kışına,
Zebun ettin aklımı kirpiğine, kaşına,
Sevdanın ikliminde şimşekler çaktı bugün,
Tutmuyor dizginlerim çığırından çıktı bugün.

Enerji patlaması toprak öfke kusuyor,
Güneşin şemi gitti gece ayaz kesiyor,
Bu bir doğa olayı aciz kalıyor insan,
Çaresizlik üstüne poyraz acı esiyor,
Öyle bir felaket ki toprak öfke kusuyor.

SOMUNCU BABA

Geldim eşiğine yüzümü sürdüm,
Makamında nur var Somuncu baba.
Huzurunda nice manayı gördüm,
Bilinmeyen sır var Somuncu baba.

Silahımı çattım nöbet beklerim,
Bekle, geliyorum askerim anne.
Şafak üç yüz, günü güne eklerim
Bekle, geliyorum askerim anne.

Adımı yazdılar sarı armaya

terörü şiddetle kınıyorum. milletimizin başı sağ olsun.


ŞEHİDİM MEHMET’İM

Yiğit kınalandı Askere gider,

Eğeriz başımızı, sevdamız kardır bizim,
Ona teslim olmuşuz, sevgimiz yardır bizim.

Yolumuz Hakk yoludur, nice zulüm görsekte,
Susarız Allah için ahımız ardır bizim.

NERDESİN?

Gülden gönül yolu kurdum nerdesin,
Pembe güller boynu bükük arıyor.
Kuşlar uçmaz, kervan geçmez buradan,
Gönlümü gecenin hüznü sarıyor.

Rabia Hak yolda yol alıp yorul,
Melekten üstünsün, dik dur ve doğrul.

Ne dünyaya meylet, ne dünyasız ol,
Fuat noktasında ışığını bul.
Odur âlemleri yaratan odur,

BENİM GİBİ

Benim gibi hüzünlü, şu bahçenin çamları,
Fırtına gibi keskin, sert esen rüzgârları,
Ne hasrete alıştım, ne hükmüm geçti güne,
Yüreğim gibi bedbin, gurbetin akşamları.