Rabia Barış Şiirleri - Şair Rabia Barış

TÜRKİYE’M


Güneşin huzmeli, ayın haleli,

Her köşende güller açar Türkiye’m.

AĞLAMA ÇOCUK


Bak, gök yüzüne.
Yıldızlar oynaşıyor.
Bulutlar kaynaşıyor,

BENİM GİBİ
Benim gibi hüzünlü şu bahçenin çamları,
Fırtına gibi keskin sert esen rüzgârları,

Ne hasrete alıştım ne hükmüm geçti güne,
Yüreğim gibi bedbin, gurbetin akşamları.

ŞEMS İ ŞEYDA

Şems, gibi yar olmayınca,
Bu alemde durulur mu,
Sevgi kalbe dolmayınca,
Dosta vefa sorulur mu.

PORSUK

Sessiz çırpınışı mahzun duruyor,
Geçmişine hesap soruyor porsuk.
Garipliği yüreğimi buruyor,
Durgun suda yosun tarıyor Porsuk.

SORMA BANA

Sevgimi sorma bana, yalnız gözlerime bak,
Gözümdeki nişanı, al da yüreğine tak.

Aşkımın tomurcuğu, gönlümün aynası ol,

BEN DERTLİ

Hangi güle baksam bağrı kanıyor,
Gül perişan, bülbül dertli, ben dertli.
Hangi gönle girsem ateş yanıyor,
Yar perişan gönül dertli ben dertli.

O GÜN, DOĞDUĞUM GÜN

Yıl, bin dokuz yüz kırk dokuz
Şubatın onu, karlı bir gün
O gün gelmişim dünyaya
Doğa, beyaz gelinliğini giymiş

GETİR BİR RUBAİ



Sevdalı yüreğime aşk çölünden gül getir,

EFGANIM

Tel örgülerle süslü
Çıkmazda dört bir yanım,
Ezilmişliğin kahrı içimdeki efganım
Yüreğim param parça,