Paylaşmayı Pay Şiiri - Kağan İşçen

iç göçleriyle yoksuldu adımlar
hiçbir iz bırakmak istemezcesine
yürünmekten sıkılmış aralıklarda
körelmiş bekleyişiyle arkasızlıklar
anlamı geleceğe kitli tevazuda...
ve hayata yakışan sosyalizan
paylaşmayı paylaşmak...

belki anımsamak istemediğim
bağlaçları oluyor ömrümün
iyi niyetli hatalardan doğuşlu
gazelli özlemlerde
sıcak süt buğusu kokularında
yamalı çoraplı
fakir eğlencesiydi şarkı söylemek
kara bir şiir
paylaşamamayı paylaşmak...

apartmanlar karanlığa saklanırdı
ben aydınlığına
hep bir sonraki an merakımın
ayaklanan dram senaryolarıyla
kirlenirdi kendimi eve atma düşüncelerim
uzak ışıkları bile kıskanırdım
ben derken sen demeyi isterdim
son arabaların son yolcusu babında
gölge uzmanı
sessizlik eriydim
bir vakaydı aykırılığım
ölümün ince humorları olduğuna inanmış
pasaklı bir derviş edasıydım
paylaşamamayı paylaşamamak...