Öznur Karayumak Şiirleri - Şair Öznur Ka ...

SÖZÜN MÜJDESİ

Duaya kalkmış ellere benzer
Sur altında kalmış ak direkler!
Dirilir ve uzanır, al gün altı ter ter…

ŞARKILARIN SONU

Evvelden öğrenmiştim, şarkıların sonu var
Ve şarkısı biten tangolar, biter

O zaman, dört yan zifir!

SESİN DE GİDİYOR ARDINDAN

Gelişine mi sevdalanmıştım?
Gitmeye durmuş hüzün renginde…
İnancı katıp yüreğe, buhurdan tütüşüne mi
Gül kokan mum alevinde, ay yüzünün titreyişine

UYAN

Öksüzüm sustuğun her an
Aşkın çığlığı sinmez, dinmez gam
Gözüne mil çeksen, sıksan boğazı
Kessen dili, şah damarı

HUMAY (Arın’ıma…Kasım-2006)

Yılın bittiği yerde, aralık murat kapısı
Kayıp gelir yıldız yükünde
Tespih tanesince dilek...
Sevgi gücüyle kendinden geçip

HÜZÜN…

Ey şehir! Medet umma bu gece benden
Bırak, hüzün benim hakkım!
Başkasını söyle sen
O benim şarkım!

KANARIM

Yalnızlık kalabalık!
Ne yana dönsem ben…
Hasret kör bıçak!
Bilendikçe bilenir

KIRGIN DÜŞTÜ KANATLAR

Yaktığım feryadın, ucu siyaha dönük isyanı
Sırım gibi dikilir

Ağır aksak, kör topal sürüdüğün ayak

ÇOCUKLAR GÜNEŞ İSTER

Ey Dünya! Görmez misin?
Vurulan çocuklar var!
O çocuklar ki
Çizmeler altında çaresiz...

NİSA

Ele vurulan pranga olsa da
Ağır giden zaman,
Dip dibe koşan yağız atlar kadar
Dik başlı umut…