Öznur Karayumak Şiirleri - Şair Öznur Ka ...

MAHPUS GÜNLER

Bu gece kan oturdu yüreğe
Ser hoş, göz yaş

Tam da zamanı oysa

MUCİZE

Gecenin ıslak sesi penceremde çınlar
Tüneğinde efsunkâr bahar
Gel derim, yeter imdada, örter çatıyı

SESSİZ HARFLER

Yürek pareme, yüreğin merhem
Bu aşk devrimi, seninle, yeniden

Tükenmez hasretin köhne karası, can testeresi,

SON TANGO

Dün gece, vuslata gebe
Bir ölüm sesiydi düşümde duyduğum
Dün gece, düşümün saçına dolanmış
Mızrap gibiydi o ses ki vurgunu olduğum

DİKEN GÜLLERİ

Diken gülleri sarar her yanı
Kafesinde güneşim tutsak
Ellerin yasak
Yorar sensizlik

VUSLAT ZAMANI

Zamanıdır estirin başımda deli deli
Sıcaklığıyla ağır ey güney rüzgârları
Zamanıdır kederin, dert çekmekte sevdiğim
Gözlerim yağmur yağmur, tiril tiril ellerim

YANSI

İki şiir arası sus payı ölüm...

Titrek yıldız misali körfezin suyu
Yüzüm, ufkunda gölge oyunu

DİNLE YAĞMUR SESİNİ
Ömrümü solduran bir zehir gibi
Saldırınca teni, kemiren hasret
Coşkun bir nehir olur akarım deli deli
Şimdi vuslat vaktidir, beni göğsünde hisset!

VARDI YA

Akşamlarla vurulurdu gönle
Zulmetin, kara dişli kıskaçların deli damgası
Güneş toplayıp eteklerini
Salıvermişken dünyanın ipini karanlıklara,

GÜNEŞLE GÜNEŞ OLDUM TATMAK İÇİN YEDİ RENGİ GÖZLERİNDEN

Varsın, yazmasın tarih
Adımız geçmesin aşıklar kitabında
Nöbeti devrederken gece sabaha
Türkümüz söylenmesin