Öznur Karayumak Şiirleri - Şair Öznur Ka ...

SURETTEN SİRETE...

Sirete eren susar,
Uyanıktır
Görmeyi bilen göz
Ve dil lâl...

KİMİN KİTABINDA YAZMAZ AŞK?

Vakit, aşka siper almakla
Ateş açmak arası çıkmaz…
Can acıtan bu hesap anı
Kimden ötürü?

BULUTLAR GİBİ GELİP, RÜZGÂRLAR GİBİ GİTMEK...

Mina’da,
İnanan göz de şahit, inanmayan da
Şimşek gibi çakarak ikiye yarılınca ay
Aradan yükselince Hira

Bilmezdik,
Uzak ülkelerin toprağında yeşermiş iki ağaç gibiydik
Susuzluğa, borana, kara direndik geldik
Sırrı muazzam bir aynada çakışınca yüzlerimiz
Ruhunu seyreyledik birbirimizin
Cennet türküsünde yeniden dirildik...

ALEV ALEV GEMİLER

Vuslat
Sarı-kızıl gül edasında...
Poyraz kanadından
Tomurcuk açar zaman

AN

Gitgide ırar ses
Hazzı tattı bir kez
Nefesine teslim can
Ölüme eş

AŞIKÂNE

Bir ateşlik dumanım vardı
Küle dönen gün izinde

Koy beni varıp gideyim

AÇ BİİLAÇ

Ağır çöker finisi aşkın…
Her nefeste muhtaçken
Bir yudumuna,
Aç biilaç dolaşmak...

AHÜZÂR

Zaman serkeş,
Hatıra sarhoş,
Nankör düş
Sabaha teslim

KIZIL SARI

Gün ortasında
Cenge durur
Kara bir sal
Çehresi kızıl sarı