Ve bir iklim daha ilikliyorsun değil mi çehreme..
Şiir diyorsun kafiye diyorsun adına hemde..
Kandırıyorsun beni herkes kadar,
Yıkıyorsun içimi kelimelerin azizliğiyle
Söylesene neyin nesi bu kahvemin rengindeki mavi gölge..
Bak Mavi Mevsimim..
Bak balım
Bak Mavi çiçeğim, çöreğim falan filan..
Ben senin için Mavi bir Mevsime Şehirler kuruyorum
Milyonlarca küfrün, şiirin lafımı olur
Yalnızım bugün,
Düşen yaprakları tek tek tutacak kadar,
Sonbaharı içime gömüp,
Kaçacak kadar yalnız...
Duyuyor musun kuşların seslerini?
Onlar bile ikili,
Sevgili Mavi
Bunları yazıyorum,
Çünkü;
Seninle tanıştığım o andan beri,
Seni içimden çıkartmak için uğraşıyorum...
Ve bir gün,
Biri çıkıp dedi ki;
Kadın vücudundan utanmalıdır,
Sonra örtündük her şeyimizi,
Duygularımıza kadar...
Şimdi her şey,
Bir pazar gecesi bugün,
Hatta belki bir sabaha karşısı,
Tüm vakitlerin.
Yani sanki kainatta ki tüm zamanlar,
Bekaretini henüz kaybetmiş yelkovanlardan,
Sevgilim
Bir kadeh şarap kaç kadın eder
Söyle bana..
Beni aldattığın kadınları,
Sarhoşluğumda biriktirecegim
" Kimsin? " dedi bana.
* "Hiç kimseyim" dedim.
Sonra sustu, denize baktı, bana baktı, gözlerimin kehribarından haberdardı...
- " Hiç kimse ha! " dedi. " Hiç kimseleri severim."
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!