Özlem Ayşe Çiçek Şiirleri - Şair Özlem A ...

Benimkisi platonik yalnızlık,

Fakat tek eşli değil!

Geceyi ayrı gündüzü ayrı seviyorum.

Başımı alıp gitmek istediğim çok oldu...
Yapmak üzereydimde...
Sonra düşündün sözün vardı bana..
En büyüğü de ben henüz portakal bahçesi görmedim..
Seni bir portakal bahçesinin içinde görmeden de alıp başımı gitmeyecegim..
Aşk nedir sevgilim?

Kafamın içinde prefabrik düşünceler kol geziyor.
Nereye konacağını bilmeden her gece,
Yalnızlığım çarpık kentleşiyor.

Şehir gri ama ben maviyi seviyorum.
Bir Cemal Süreya bir Nazım birazda Turgut Uyar biriktiriyorum avuçlarımda,

Bizde çocuk olduk,
Peynir ekmek yedikten sonra,
Renkli eteklerimiz ile etrafımızda dönüp,
Hiç bizim olmayacak,
Hayaller kurduk...

Kimse kimsenin yaratıcısı değil
Ötekilestirdiginiz insanların
tanrısı gibi davranmayın

Senin yüzünde ne var?
Benden önce kim şiir yazdı ki şık duruyor öyle.?
Kıskanmamak elde değil...

Bu kadar ben'cil olma
İki duble biz'cil ol da şiirlerinden öpeyim dudaklarını
Yoksa hepsi palavra

Yosun gözlü kadınlar Esmer elleri ile onları kendilerine bağlayan adamlar biriktirdim er çiçekli bahçelerinde...
Bir gece oldu bir gündüz, hüzünlü yüzlerinde...
Papatya gibi çiçekleri sevdiler hep, güzel sevdiler birde...
Yosun gözlü kadınlar Esmer adamlar biriktirdiler içlerinde...

Küfür denen meret,
Sadece pembe rujlu bir kadının,
Dudakları arasında şık durur...
Alfabede durduğu gibi durur hem de..
Sek durur...

öpüşmek,
Tüm günahları yakmaktı,
Onun dudakları arasında..