Özgür Türkoğlu Şiirleri - Şair Özgür Tür ...

İstanbul senmişsin oysa
Anadolu Hisarısın sınırımı belirleyen
Doğmadan önceki tarihimsin,
Fetih gibi bir çağdan ötekine geçiren.
Senmişsin İstanbul
Yedi tepesi gibi yedi ayrı duygu besleyen,

Uyuşşsun bedenim uyuşsun dilim,
Görmesin varsın Kahverengi gözüm,
Ellerim tutmasın, tutmasın dizim,
Ben böyle geldim işte gidiyorum.

Ezanım kulağımda, selamı sen duy,

Her derdin sefası bir rengi vardır,
Siyah melekse, kefen beyazdır,
Arkamda kocaman ağırca kahır,
Musalladan kaldıracak cem de kalmadı.

Kırmasın beşeri kalbim asla kimseyi,

Eğilmez başımız, bir sevdadır renklerim,
Bir tarafı toprak SARI
LACİVERTTİ göklerim,
Ne kutlu dava bana babamdan tek hediye,
Seni sevmek güzel uğrunda ölmek de öyle,
Babadan alınan miras evladıma emanettir,

Seni çok özledim,
Kahverengi ışıl, ışıl gözlerini,
Hayattan zevk alışını,
Kocaman yüreğini ve korkusuzluğunu,
Bitmek, tükenmek bilmeyen enerjini,
Sevdaya dair cümelelerini özledim.

Diline dikkat et ben oldum diyor,
Kulağım sesinle nasıl çınlıyor,
Gözlerim ararda seni görmüyor,
Beni benden alan, kendi sözlerim.

Kimseye söz vermedim kahpe dünyayı,

Sevmekten daha güzel ibadet mi var?
Seninle her anım, sanki secdede,
Seninle olmaktan daha güzel yer mi var?
Bulunduğun her yer sanki cennette.

Huzura erdimde yüzüm gülüyor,

Sabah uykusunun gafletinden uyanarak,
Allah'ın önünde seccde etmek gibi,
Teşbihte hata etmeyip, bel ki günaha girmek gibi.

Bulunduğun yere yüz çevirip özlemek var ya,
Mescid-i Aksa ya da Kabe'ye bakmak gibi.

Tevbe yakışır mı gül cemaline,
Adını dilimden sökmem mı lazım,
Verdiğin eziyeti kendin çeksene,
Aynısını seninde bulman mı lazim.

Kac hece, kaç satır, yazsam uğruna,

Kimi sözlerin ve şarkıların,
Bir şiirin,
Bir gözyaşının,
Ederi büyüktür ve öyle pahalı,
Dinlemek için vede söylemek,
Paylaşmak belki de sayıp dökmek,