Özgür Türkoğlu Şiirleri - Şair Özgür Tür ...

Kendi sebeplerinle yandın tutuştun,
Sandın ki dünya hep o tarafta,
Senin için yanan,eriyen mumdum,
Hiç bitmez, öylece kalır mı sandın.

Yıktığın yerleri bir düşünsene,

Dağ tepe yollar hepsi aklanmış,
Soğuk gizli değil nasıl saklanmış,
Metre, metre yükseklik kar karış, karış
Sen ne büyük acısın Ey Sarıkamış.

Atmış bin cengaver kardelen oldu,

Satırlara sığmayan sevgilim,
Satırlar dolusu bir kitabın ilk kelimesiydin,
Adını öğrenmekle başladı öğrenciliğim,,
Senden önce ki her şeyi yalana çıkarır gibi,
Kapak kızıldı,
Cennet pınarlarını andıran bir çift gözdü kapağın resmi,

Hançerin keşke çelikten olsa,
Bir kaç seferde ölürdüm elbeti
O zalim bakışın böyle olmasa,
Kalbim deruhte ederdim elbet.

Bir zaman diliminde rastladım sana,

Binlerce cana kıydım, yine kıyarım,
Katliam için sebeptir, güzel gözlerin,
Canımı acıttı vede dağladı,
Ne güzel acıdır senin gözlerin.

Değildi umrumda, bu iki cihan,

Öyle kolay değil seni özlemek,
Gözünle sevmeyi de bileceksin,
Dokunmayı hüner bilir insan,
Yıllarca uzaktan seyretmekte ibadet,
Tutkulu olmak mı ? marifet
Hiç sanmam bir gün o da biter,

Canım yanıyor Anne,
Çok yanıyor deli gibi hem de,
İşim olunca herşeyim olmuyormuş biliyormusun,
Öyle demiştin hatırladın mı anne,
Gitmiyor kafamın içindeki gürültü mesela,
Hatta yatağımda yastığım ıslanıyor hala,

Gülüşün ser'e gelen en güzel serencamdır,
Elini tutmayan elin ah bahtı ne karadır,
Güneş görmeyen ay gökyüzünde koca bir yaradır,
Özlemle yanan beden har mıdır? Bedbaht mıdır?

Bir gülüş bir hayatı böyle deruhde eder,

Soğuktan üşüyen bedenimin,
Isınmaya yüz tutmuş öteki yanısın.
Keskin bakışların uğur çizgisi,
Gün, seninle aydınlanmamışsa karanlıktır,
Zifiri akşamlar gibi dalıp gittiğim uzaklara,
Yokluğunda nefesim kesilir,

Berceste hayalin hep peşinden git,
Ellerin semada olduktan sonra,
Kalbin pislik tutmaz bunu böyle bil,
Gönlün de aşkını tuttuktan sonra.

Zemheri tutmasın gönlünde ki kuş,