Özgür Türkoğlu Şiirleri - Şair Özgür Tür ...

Hiçmi hicran dolmadı gönlün,
Sebepsiz taş gibi olur mu insan,
Ben hep aynıydım öyle de kaldım,
Kendini düşünmeden bir bana baksan.

Mihnetimden sakileri dost mu edindim,

SEN NE GÜZEL BAYRAMSIN SEVGİLİ BAŞIMA GELEN
SIRLARIYLA BEZENMİŞi SIRAYLA GELEN
ÇOCUK GİBİ ŞENSİN 23 NİSAN
BUGÜNDE 1 MAYIS BURAM BURAM EMEK KOKAN

GENÇLİĞİM SENDE GİZLİ 19 MAYIS GİBİ ASİL

Sende de bir zaman atan bir kalp vardı,
Ne güzel şakırdır bal dudakların,
Dilin tatlı konuşur mest ederdi,
Sahteymiş yalanmış konuştukların,

Nefesine başka nefes karışsın,

Bilirim iki cihanın tek büyük şahı,
Arzumu makama sundum beklerim.
Merhamet sadece sana yakışır,
Yarattığın kul isem bende beklerim.

Cihanda verdiğin kamil zamanı,

Çivi çiviyi söker diyorlar hani,
Doğrumu, görelim bilemiyoruz,
Yanlızlığını al gel koy yamacıma,
Birbirinden utanır gül olur belki.

Sen bir söz söylesen, bende dinlesem,

Ne Ali elinde Zülfikarım ben,
Ne Ömer elinde adil terazi,
Bozkırlar da dolaşan Veysel değilim ,
Aşkın ile yanan meşaleyim ben.

Peygamber şefaatine nail değilim,

Herkes affolur da, ben tanrımıyım,
Her ölüyü karşılayan musallamıyım,
Sahibinin hatrına, herkes misafir,
Ulan bu dünya da acaba, ben hancımıyım.

Sizi Allah yarattı da, ben nerden geldim,

Çok olmadı yanından ayrılalı,
Yıllardır yanında değilmiş gibiyim.
Hani o çok sevdiğin ellerim var ya,
Ayaz tuttu, çatladı.
Gözümden dökülen yaş süzülürken yanaklarımdan utandı.
Gülüşümü çok severdin ya hani

Sevdanın peşinden koşma artık dur,
Yüreğin dayanmaz gözlerin kurur,
Çektiğin çile belki, son bulur.
Derdimi tek sen bilirsin bilirim Rahman.

Başkent'in ayazında karadı tenim,

İçimde kocaman bir sevgi vardı,
Kahrolsun beni yıkanın, titrini bilsen.
Kendimi insanın uğruna adadım,
Zalimin taktığı lakabı bilsen.

Bir başım var ağrısı dinmedi gitti,