Bilmiyorum nedenini inanışımın
Birgün göreceğime seni
Bu koca şehrin hengamesinde
Ama,inanıyorum işte
Yıllar geçiyor
Bir aşk şiiri yazmak istedim
Dalıverdim sokaklarına gönlümün
Hezimete uğramış hevesler
Heykel olmuş hayaller
Tüm ruyalar hezeyanda
Limonî bir güneş
Seviyorum kız ben seni
Öyle lâf olsun diye değil
Ruyalarım pembe esvaplara büründü
İdmansız yakaladın kız gönlümü
Sana iltica etti duygularım bütün
Sebeb-i indifası gönlümün
Bir yaprak olsaydım
Bir baharım olurdu
Bir yazım
Ve bir de hazanım
İnsan omak zor iş
Neleri görmedi ki şu dünya
Birileri iflas etti
Aç kaldı başkaları
Birileri savaş dedi
Savaştı başkaları
Güneş kavururken tepeleri,vadileri
Kapkara yağmur bulutları gibi
Kaplar göğü akbaba sürüleri,
Güneşin kavurduğu bir ovada,
Yaşanırken bir savaşın vahşeti.
Bağrından süngülenmiş atlar,
Ufukların ötesinde
Küçük bir kasabada
Huzur dolu birkaç güne
Sığdı koskoca bir aşk
Ufukların ötesinde
Kızıl yaprakların yüzdüğü
Bir göl kıyısındaki
Ağaçların arasında oynaşan
Sincaplar kadar hür
Ve rüzgar kadar kayıtsız
Sona sürüklenen yaza
Düşsem tozlu yollarına
Anadolum
Aşsam dağlarını tepelerini
Nice güzellerinle tanışsam
Nice yiğitlerinle konuşsam
Derelerinde su olsam
Yüreğine edemedi mukabele
Layıkiyle yüreğim
Paslı bir çivi saplandı göğsüme
Bir türlü sökemediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!