Özgür Köktürk Şiirleri - Şair Özgür Köktürk

Adamın gözleri köpek salyası
Köpeğin gözlerini çocuk saydı
Çocuğun gözlerinde sevgili
Sevgilinin gözleri köpek oldu yeniden

Adam yumdu köpek gözlerini

Bir şiir yaz dedin
Depremlerin uğultusundayken yüreğim
Ay ışığı gecenin ortasında
Nispet masalların uzaklığına

Sevda yangın olur ıssızlıkta

Can düşer yürekten umuda
İnsan bilir, insanlığın anlamını
Haykırır dostluğu bir bakışıyla
Akşamlar şen olur seninle
Neyler ki şafak yokluğunda?

Eski bir şarkıdır dostluk
Keskin kokuşlu nâmertliğe inat
Rüzgârın esişine bırakılan umut
Eğlenir yüreğimizde
Mahpus sıcaklığında...

Sevdamı yazarım ay ışığında
Gözümde bulut bulut özlemler
Rüzgârsız gecenin kollarındayım
Gidip gelmelerde aklım
İçimde durmayan med-cezir
Kim bilir

Gecedeyim tüm kırgınlığımla
Hatıralarda soluk benzim
Unutulmuş bir şarkıyım
Lâl kesilir dilim...

Yitik düşler içindeyim...

Bir hüzün yaşadığımız
Kırılgan bir şarkı
Ezgin bir tını
Çözülmemiş bir aşktı
Yarım kalmış mısralarda...

Hırçın seslenişlerim
Suskun bekleyişlerin durgunluğunda
Sevda yelleri değil başımda esen
Yüreğime dökülen sevdanın külleri

Benim düşlerim beni bağlar

Bir günüm bir sessizlik
Bir günüm acı çığlık
Bir günüm kimsesizdir
Bir günüm kalabalık

Bir gün bir günü tutmaz

Haykırmasın varsın suskun dağlar
Boşa ağlamasın küskün yağmurlar
Ne teselli verir kurumuş yaşlar
Bitmiş bir sevdanın ne faydası var

Yanarmış, bırakın yansın geceler